..::Don't you love her madly?::..
Παρασκευή, Ιανουαρίου 26, 2007 |
Teach me your song and I’ll dance for you |
Ξανακάνει στροφές. Το μυαλό μου. Ψηλά, πολύ και μετά μέχρι τη μέση. Να πιαστεί από χέρια, από ώμους έλα, έλα. Παίζει κάτι ηλεκτρονικό από παλιά, όπως τότε τις Παρασκευές μετά από εσένα. Χορεύω, χορεύω μόνη και ξέρω ότι μάτια με ακυρώνουν αλλά είμαι ελεύθερη. Με την άκρη του μυαλού μου θυμάμαι ότι μου ΄λεγες πόσο μεγάλη ψευδαίσθηση είναι η ανάγκη μου για ελευθερία αλλά δε με νοιάζει, εγώ τώρα χορεύω. Πιάσε με δεν μπορείς κράτα με δεν μπορείς σου γελάω κατάμουτρα, το θράσος μου ε; Δεν μπορείς σου λέω, είμαι πια σταγόνα ιδρώτα που κατρακυλάει από τα γένια Σου, πέφτει στο στήθος, χαϊδεύει το στομάχι Σου περνάει παιχνιδιάρικα από τις άκρες των δαχτύλων Σου και μετά χάνεται στις μύτες από τις μπότες Σου. Τώρα που σου γράφω θα έχω κιόλας συναντήσει τα επόμενα γένια, τους επόμενους ώμους, πιάνομαι από εκεί τους γελάω κατάμουτρα, χαϊδεύω με τη γλώσσα μου τις σκληρές τους άκρες και στο δρόμο ξανά. Ψευδαίσθηση, ανάγκη, λιγούρα για την στρογγυλάδα, απαλλάσσομαι από τα πάθη μου κάνω λάθη ωρθωγραφίας και στίξής. Δε με νοιάζει σου λέω γελάω! Είναι καθισμένος στο παλιό στρώμα την αγκαλιάζει από τη μέση τη φιλάει στην ελιά αρκετά αριστερά από τον αφαλό πιο πάνω από εκεί που θα κάνει βόλτες μια αράχνη κάποτε. Είναι όμορφα ανάμεσα στα χέρια του. Αλλά περνάει η ώρα και πριν ξημερώσει στο δρόμο ξανά. Ανάλαφρη, είμαι ελαφρύς τραγούδαγες πριν χρόνια και δεν το πίστευες όπως δεν πίστευες. Τότε γιατί το τραγούδαγες σε ρώταγα. Γιατί είναι αστείο μου ΄λεγες. Και τότε σου έλεγα να λες το φαίνομαι αστείος. Και μετά πετούσα όπως τώρα. Έλα βάλε μου κάτι γρήγορο, κάτι δυνατό, καμάρωσέ με που είμαι όμορφη όμορφη τα μαλλιά δεν φαίνομαι αγκαλιά και δρόμο ε; Μα πριν φύγω ξανά κάτσε να πιούμε μαζί ένα τελευταίο, να σου πω μια ιστορία κι άμα θες πάμε και μια βόλτα στα παλιά στενά πριν σου πω μια καληνύχτα. Τώρα που σου γράφω είναι βράδυ, είμαι σε ένα μικρό μπαρ από αυτά που ούτε η φιγούρα του Λου Ριντ δεν σώζει κι ο τύπος πίσω από τη μπάρα μου βάζει κι άλλη βότκα. Ο άλλος τύπος πίσω από τα γυάλινα διαχωριστικά βάζει κι άλλο τραγούδι. Κι εγώ βάζω κι άλλα χείλια στο γράμμα μου κι άλλα πόδια στο χορό μου κι άλλα χέρια στη μέση μου κι άλλα φιλιά στο λαιμό μου. Και στο δρόμο ξανά. Πότε θα περπατήσουμε; |
posted by sorry_girl @ 1:28 μ.μ. |
|
15 Comments: |
-
-
τι να λεμε τωρα...
θα το ξαναδιαβασω σπιτι με το κομμάτι να παιζει
-
Εσύ παιδί μου δεν περπατάς, τρέχεις, καλπάζεις!!! goloum basta
-
Αυτός ο Χειμώνας που δεν λέει να έρθει μας έχει μπερδέψει. Όλα μυρίζουν Άνοιξη και αγάπη που φουντώνει! Δώσε το χέρι σου και μην φοβάσαι :-)
-
...κάπως έτσι μεγαλώσαμε, και τώρα σαν τους λεπρούς αναζητάμε τα χαμένα κομμάτια μας και ρωτάμε κάθε φορά αλλάζοντας τον τόνο της φωνής... ζει τίποτε από αυτά;
-
"ρωτάμε κάθε φορά αλλάζοντας τον τόνο της φωνής... ζει τίποτε από αυτά; "...
sorry girl, αλλα είσαι υπέροχη!
-
Από τα πιο ωραία σου πόστ.Μου θύμισε φιλμάκι μικρού μήκους.Γρήγορα πλάνα, ένταση, χορός, μουσική..Θα μπορούσε να γίνει ωραιότατο clipάκι. Άντε μας ταξίδεψες πάλι..¨;-)
-
Τι ωφελεί να κόβεις το τσιγάρο άμα δεν κόβεις και το πιοτό; Ηλίθιοι ήτανε οι αρχαίοι ασκητές μάτια μου; Ακρίδες και μέλι.
Να δεις περπάτημα έτσι ανίκηττ.. ακνιτη... ακίνητη...
-
Ας ερχόσουν για λίγο - Earthbound
Στη στιγμή αναφέρομαι...
-
Δρόμος φιλενάδα,όλο από εκεί φεύγουμε κι όλο εκεί καταλήγουμε. Με ή χωρίς παρέα, ο δρόμος, το ταξίδι μετράει.
-
..δε με νοιάζει,εγώ τώρα χορεύω. Έτσι απλά. Μ'αρέσει.
-
Στροφές, και βήματα πολλά, και το μυαλό -ποιο απ' όλα;- συνεχίζει να φεύγει -να φεύγει!- και να ζητάει - να συνεχίζει να ζητάει!-, χρώματα και μουσικές, εικόνες να ρουφήξω, κράτα με και αγάπαμε, πάμε να περπατήσουμε, τί ζητάς;, να τα ζητάς. Και δρόμους να ζητάς. Να ζητάω κι εγώ. Πρέπει να πιούμε και καφέ. Αναστεναγμός. Θέλω να πιούμε καφέ. Χαμογελάω. Ναρκωτικό το μυαλό.
-
Εγω το ειπα.Παλιες αγαπες...Ζημια μεγαλη...
-
-
@dirty old man: Always.. @lex: Όπως θες και όποτε κυρίως, θες! @collateral: Παίζω, τρέχω και τελικά πετάω! ;) χιχι γκόλουμ! @sigmund: Αυτά τα κρατήματα από το χέρι σκιάζομαι! χαχα! @ερωτολατρεία: Ζει; Αν ναι πέρνα ελεύθερο, αν όχι σε βουλιάζω! ;) @marna: Αχ μη μου λέτε τέτοια κοκκινίζω! @anticipointed: Χαίρομαι που σας άρεσε!Μακάρι να το γυρνούσαμε ταινία, πολύ ωραία ιδέα! @αγρινο: Θες να με σκοτώσεις;! Αν κόψω και το ποτό τι άλλο μένει πια; χιχι @barouak: Ναι ας ερχόσουν.Το ξέρω. @epsilon: Δρόμος, βενζίνη, λεφτά για διόδια και φύγαμε! @Μ.: Το ξέρω κοριτσάκι, το ξέρω! ;) @littlep_pat: Αναστεναγμός. άντε να δω πότε θα τον πιούμε! ;) @fingo: Όχι μόνο παλιές. Κι όχι μόνο αγάπες! @poli:
Ε ναι! ;) :)
|
|
<< Home |
|
|
|
..Εννιά με δύο.. | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health
|
on the road again...