..Εννιά με δύο..

..::Don't you love her madly?::..
Δευτέρα, Ιανουαρίου 08, 2007
"Σε μια πλακόστρωτη γωνιά, βρες τε μου, βρες τε ένα μπαρ"
Έψαχνα να βρω κάτι να πω. Να γεμίσω την κουβέντα. Γιατί η σιωπή είναι γεμάτη από μόνη της. “Φαίνομαι αστείος, γίνομαι αστείος”. Πάλι κλαίω τις πιο ακατάλληλες στιγμές. Και γελάω τις ανάρμοστες. Μα τι κακό να μην συντονίζεις κορμί. Να φοράς εσώρουχα στο κεφάλι και να χορεύεις. Το έχεις δοκιμάσει ποτέ; Είμαι σίγουρη πως όχι. Μα αν δεν μπορώ να γελάσω με εμένα με ποιόν θα γελάσω; Γι’ αυτό σου λέω. Τις ώρες τις αστείες είμαι μεγάλο νούμερο. Και μ’ αρέσει καλέ…μ’ αρέσει πολύ.
Ενδοσκόπηση. Από πολύ νωρίς πονοκέφαλος. Ήταν πριν τα ξημερώματα που με ξύπνησε. “Έι ξύπνα, μην θαρρείς πως σε ξέχασα. Ξανάρθα”
Σηκώθηκα, άναψα τα φωτάκια και έστριψα ένα τσιγάρο. Πήρα την γνωστή θέση με τα γόνατα διπλωμένα και το κάπνισα μέχρι τέλους. Μετά άνοιξα τα παράθυρα. Έβαλα Cave να παίζει σιγά. “And anyway I told the truth and I ‘m not afraid to dιe”
Εντάξει λοιπόν. Αυτό δεν το φοβάσαι.
Afraid to shoot strangers ωστόσο;
Ο αυχένας μου διαμαρτύρεται. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτόν. Θα περάσει.
Τι λέγαμε; Α ναι πόσο αστείος αντέχει να γίνει κανείς.
Αν το σκεφτείς σε ένα τρίτο επίπεδο όλα αστεία είναι. Ακόμα και οι αυπνίες. Πως ποτέ δεν θα ξανακοιμηθώ καλά στη ζωή μου και δεν με ενοχλεί. Το συνήθισα κι αυτό. Οι αυπνίες, οι πονοκέφαλοι, οι ξαφνικές πτώσεις και τα τρελά γέλια είναι δικά μου. Όπως και κάτι ηλίθιες γκρίνιες. Κάτι κουραστικά παράπονα. “Mην πίνεις τόσο κοπέλα μου δεν κάνει, δεν είναι ωραίο μια γυναίκα να πίνει πολύ”. Τι άλλο; Α ναι. Και κάτι παράπονα, κάτι άλματα στη σκέψη, κάτι συνειρμοί που κανείς δεν ακολουθεί και μετά τα παίρνω που δεν με καταλαβαίνει. Νεύρα τις πιο άκυρες ώρες και αυτοκαταστροφές.

Βρες τε μου, βρες τε ένα παιδί
να 'ν' η καρδιά του ωκεανή
και ξεριζώστε του τα μάτια δίχως λύπη
βγάλτε τα μάτια του γιατί
δεν τα χρειάζεται να δει
αυτή την πόλη το χτικιό
που όλοι σε τρώνε ζωντανό

Αυτό κανονικά γράφτηκε για μια άλλη πόλη, αυτήν του Βερολίνου. Τώρα εμένα μου κάνει και για τούτη εδώ την πόλη που είναι όμορφη μόνο τα βράδια.
Έμεινα ξάγρυπνη μέχρι που ξημέρωσε. Και μετά πλύθηκα, έβαψα τα νύχια των ποδιών μου και βγήκα. Είναι παράξενο πως οι ώρες της αγρύπνιας στοιχειώνουν τις μέρες μου. Αλλά χωρίς να πονάει. Μουντά, σαν ανάμνηση παιδικών χρόνων. Καμιά φορά σκέφτομαι πως χωρίς αυτούς τους κραδασμούς θα περιφερόμουνα απλώς.
Τις ώρες που θεριεύει ο πονοκέφαλος, το μυαλό μου βγαίνει από το κεφάλι μου. Κάνει βόλτες στο ταβάνι, μιλάει με την αράχνη και θυμάται ιστορίες. Σήμερα μου είπανε οτι έχω χαμηλή πίεση. Και εγώ τους γέλασα. Ε αστείο δεν είναι;
Παλεύω τον ίδιο καφέ από το πρωί. Παλεύω τις ίδιες σκέψεις από το πρωί. Το παρόν κείμενο δεν έχει κανένα νόημα.
Θα καεί μόνο του.
posted by sorry_girl @ 2:20 μ.μ.  
17 Comments:
  • At 2:50 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Και μαζί και εσύ , αν δεν το χεις πάθει ήδη.(που το χεις παθει αλλά λέμε τώρα...)
    :p

     
  • At 4:18 μ.μ., Blogger the Idiot Mouflon said…

    Α, καλά... αφού θα πάμε από έγκαυμα, στην κόλαση θα μας τάξουν το ψυγείο...

     
  • At 5:24 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Ax ax aaaaaaaaaax!

     
  • At 6:01 μ.μ., Blogger SarantosM said…

    Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο!
    Δίχως μια στάλα στοργή,
    σ' όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
    την κούπα σου που 'ναι πάντα αδειανή.

    Κι ενώ περνά η νύχτα κατάλευκη,
    βροχερή σαν Κυριακή,
    ξέρω γιατί, στ' αυτί που σπαράζει,
    χιμάς και γλύφεις σαν σκυλί.

    "Θανάσης Παπακωνσταντίνου"

    δε σε ξέχασα...

     
  • At 7:27 μ.μ., Blogger Unknown said…

    νιώθω κι εγώ τόσο ασυγκράτητη-και με πνίγει κάτι που δεν ξέρω τι.
    Ανάσα.Ξεκούραση.Πολυπόθητος ύπνος.Αλκοόλ.Δυστυχώς.

     
  • At 11:02 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Δεν μπορω καθολου τα στριφτα τσιγαρα.Μεγαλη μανουρα.Ασε που δεν μπορεις να κανεις κι ευχες...

     
  • At 8:27 π.μ., Blogger houli_v said…

    'κιείν' η αγρύπνια
    ένας άλλος ύπνος
    που ονειρεύεσαι
    πως δεν κοιμάσαι....'

    κάπως έτσι τα λέει ο Μπόρχες

     
  • At 11:37 π.μ., Blogger zero said…

    Τι εγινε ρε παιδια?
    Γιατι τοση ...αγρυπνια?

    Καλο το ποστ.

     
  • At 12:07 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    @pj:
    Αν το 'χω πάθει λέειιιιι!
    χιχι
    @agrino:
    Αυτά είναι στόχοι κύριοι!
    Όχι παίζουμε!
    @sexpyr:
    Αυτό το αχ είναι από πόνο ή τσαντίλα;!
    χιχι!
    @mansar:
    Ακριβώς Monsieur.Αγρύπνια!

    το ξέρω..!
    Μιλάμε ε;
    @cherry:
    Τσιγάρο και φτηνό αλκοόλ και το αεκάκι να μη βάζει γκολ!
    Ε ναι!
    @fingo:
    Γιατί βρε;Τις καλύτερες κάνεις!
    χιχι!
    @houli_v:
    Αχ τι μου θύμισες τώρα!
    Σωστά τα λέει ο Χόρχε..
    @zero:
    Ευχαριστώ σας!
    Αγρύπνια αψηλάφητο ζώο.Δεν είναι τίποτα μωρέ..τον κύκλο της κάνει, μια βόλτα και θα ξαναφύγει σύντομα!

     
  • At 2:59 μ.μ., Blogger K-Top said…

    Αγρυπνία??? Κάνουν και σε εκκλησίες κάτι τέτοια! Να πηγαίνεις εκεί για να περνάς επικοδομητικά το χρόνο σου, να κανεις γνωριμίες και να μαθαίνεις και όλα τα νέα της γειτονιάς!

     
  • At 9:50 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Τα στιχακια απο ποιο τραγουδι ειναι?Γιατι το ακουσα σημερα που πηγα για καφε.

     
  • At 10:01 π.μ., Blogger sorry_girl said…

    @atron:
    Atron;Εσύ είσαι πουλάκι μου;
    Πω πω φαίνεται τα οικογενειακά Χριστούγεννα σε πειράξαν!
    χιχι!
    @fingo:
    Είναι από το τραγουδάκι που λέει η Τσανακλίδου "Αντίο δρόμοι του Βερολίνου"..
    Αν το άκουσες σε μαγαζί παίζει πολύ ωραία μουσική!Να το επισκέπτεσαι συχνά!

     
  • At 12:50 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Σχεδον καθε Τριτη και Πεμπτη οταν εχω κενο απο το μαθημα.Καφωδειον ο Εξαντας.

     
  • At 11:44 μ.μ., Blogger angeliki marinou said…

    Μου θύμισες τα μικράτα μου. Η ψυχολογία και τα σκηνικά.

    Και μου άρεσε που μου θύμησες αυτό το τραγούδι. Το Bent (όπου παιζόταν) το είχα δει στο θέατρο ΤΡΕΙΣ φορές. Πόρωση.

     
  • At 9:32 π.μ., Blogger sorry_girl said…

    @fingo:
    Αχ μ' αρέσειιιι!Όταν ξαναπας πες μου να'ρθω κι εγώ!
    @renton:
    Εγώ δυστυχώς το 'χασα στο θέατρο.Το είχα δει όμως σε ταινία ένα βράδυ στο 2ο έτος, 2 το βράδυ στην ΝΕΤ.
    Εκπληκτικός ο Jagger!

     
  • At 9:30 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Οκ αλλα το μαγαζι ειναι στο Βολο.

     
  • At 11:10 π.μ., Blogger sorry_girl said…

    Ντόινγκ!
    χιχι!

     
Δημοσίευση σχολίου
<< Home
 

© 2006 ..Εννιά με δύο.. | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health

 
 
eXTReMe Tracker

Web This Blog
About Me


Name: Sorry girl
Home: Athens, Greece
About Me: "Δεν την πιστεύω απ'το Άργος τη γενιά σας , Λίβυες μοιάζετε δεν μοιάζετε ντόπιες , ο Νείλος μόνο θα έβγαζε παρόμοιες . Ή μοιάζετε με Κύπρισσες που χάραξε καλός τεχνίτης . Ή με Ινδές , στα σύνορα της Αραπιάς , όπως ακούω - που σελώνουν για αλόγατα καμήλες . Κι αν είχατε τόξα θα σας παρομοίαζα με τις αβάτευτες και αντροφόνες Αμαζόνες." Αισχύλου "Ικέτιδες"
See my complete profile

Previous Post
Archives
Links
Ιστορίες της πόλης. Που είναι όμορφη μόνο τα βράδια.