..::Don't you love her madly?::..
| Παρασκευή, Ιανουαρίου 05, 2007 |
| Ίσως φταίνε τα φεγγάρια |
Χαρτιά, σωροί και κάψα αρρωστιάρικη. Πυρετός ή καταπιεσμένα κίνητρα; Στο δρόμο ρε. Φύγε, πέτα μην κοιτάς. Κάθομαι με τα πόδια μαζεμένα στο λαιμό. Προσποιούμαι ότι παίζω. “Εσύ τι θες να κάνεις τελικά;” Δεν θέλω να κάνω τίποτα. Έχω ανάγκη να κάνω πολλά. Να γυρίσω κάπου που να το λέω σπίτι. Όχι άλλο την λύση του Χεμινγουει, όχι άλλο τα γραπτά του Μπουκόφσκι. Φεγγάρια πράσινα σαν μαντήλια, θυμάσαι; Το ’γραφες στους τοίχους σου και καμάρωνα που με στόλιζες να με βλέπεις κοκκινοφορεμένη δίπλα στην έξοδο. Κι ας είχε απαγορευτικά παντού, κι ας ήταν τα κάγκελα ψηλά, σαν εκείνα που φωτογράφιζα θολά εκείνη την νύχτα στο Μεταξουργείο. Οι γειτονιές του κέντρου, οι τελευταίες γουλιές της βότκας που πικραίνει το λεμόνι, το τρένο για πάνω, το λεωφορείο για κάτω, η συναυλία με την σφιχτή αγκαλιά του αγνώστου- γροθιά στους σεκιουριτάδες της φύλαξης, σε νιώθω, μη μου φοβάσαι.
Δεν γίνεται ρε. Να μη φοβάμαι. Στο διάολο, τι μ’ έπιασε σήμερα;
Να σε βλέπω να γελάς. Δεν το ‘χω συνηθίσει. Παρά πιάνω και ξύνω τις άκρες των δακτύλων στον ίδιο κόκκινο τοίχο να βγάλουν ουσία. Την βαθύτερη σημασία ρε καταλαβαίνεις; Αυτή που κρύβεται εκεί που σε κοιτάω.
Ξάπλωσε στο στομάχι μου κι άσε με να σου πιέζω τους κροτάφους. Να φύγει η ένταση, να φύγει η πίκρα, το λαχάνιασμα. Κοιμήσου αν θες. Μόνο που αν ξυπνήσεις εγώ δεν θα είμαι εκεί. Θα σηκωθείς, θα ανάψεις τσιγάρο και όταν αναλογιστείς που είμαι πες του μυαλού σου να το βουλώσει. Δεν έχει σχέση με αυτό ούτως ή άλλως.
Κλείνω την πόρτα πίσω μου και τραβάω το σύρτη. Κάνω πάλι το ίδιο κόλπο με τις πατούσες να κρατάνε αντίσταση. Απαγορεύω εισβολές. Παίρνω ανάσες με παρέα, πολλές, πολλές και αρχίζω να πετάω. Ψηλά. Στο ταβάνι αιωρούμαι. Σε μια γωνιά. Περιμένω να μου μιλήσει. Κι όταν θα αρχίσει να μιλάει θα βγάλω τον σκασμό και θα την ακούσω. Κι αυτή τη φορά δεν θα την ακυρώσω μετά.
Μπερδεύονται στο μυαλό μου κομμάτια, εικόνες. Ο Καζαντζάκης στο “όφις και κρίνο”. Οι τελευταίες σελίδες του. Ο Cave να τραγουδάει τις τελευταίες στροφές του “Where the wild roses grow” . Παράξενο μα πραγματεύονται το ίδιο θέμα. Ή εμένα μου φαίνεται το ίδιο. Έρωτες και θάνατοι. Εφηβεία που δεν τελειώνει;
Μα μιλάει;
Σςςςς.. άκου την.
Γυρνάω το κεφάλι και αφουγκράζομαι..
Είναι η ώρα μου.
Τεντώνω πόδια, γυρνάω κεφάλι στο πλάι.
Κοίτα με.
Είμαι όμορφη.
Δυνατή.
Άκου με.
Είμαι εύκολη.
Και παράξενη.
Ο εγωισμός μου με διατηρεί.
Αιώνες τώρα.
Μη θαρρείς πως θ’ αλλάξεις.
Κατέβα τώρα από κει, φόρα τα καλά σου νύχια και βγες στον κόσμο.
Σαν να ξυπνάω γρήγορα. Και να φοράω κάλτσες. Ζέστη. Κάψα αρρωστιάρικη.
Στο διάολο.
Όπου και να με γυρίσεις θυμάμαι.
Καινούριο τραγουδάκι στη λίστα για ακρόαση.
Love will tear us apart.
Ε; |
posted by sorry_girl @ 1:29 μ.μ.  |
|
| 16 Comments: |
-
Σήμερα έμαθα από γνωστό ειδικό ότι δεν υπάρχει αντιβιωτικό για την αρρώστια.
Και να υπήρχε δε θα στο'δινα..
:):):)
-
Τις πορτες καλά τις ασφάλισες. Τα παράθυρα τα τσέκαρες;
@ανώνυμη μ.
φοβάμαι πως εξελίσσεται σε χρονιότητα... :D
-
Και η "Χαμένη Δεκαετία" του Φιτζέραλντ να γίνεται 15 και...
Μου αρέσει ο συνδιασμός πυρετού / κομμάρας... να βρέχει και η κάθε σταγόνα να γίνεται στιλέτο ηδονής.
-
@M:
Τώρα τι να σε πω;
Τον ξέρω τον ειδικό;
χιχι!
@pj:
Από τα παράθυρα δεν μπαίνει κανείς.Δεν χωράει λέμε.
(πω πω μιλάμε για τρελά νεύρα σήμερα όχι 300, 800 άνεμοι φυσάνε!)
@agrino:
Aχ..αχ μωρέ!
Κάτσε άραξε..ανοίγω παράθυρα και βάζω κονιάκ. Άντε θα βγάλω και τις 80ίλες που δεν σ' αρέσουνε!
Έξω ετοιμάζεται για βροχή.
-
Νεύρα. Λογικό και εγώ θα είχα.
Κι εγώ έχω. Θα σου περάσουν όμως, πίστεψέ με!
-
Θα κάνουμε πλιτς πλατς στη βροχή;
Χμμμ... τότε να φέρω το τζάκι μου για μετά... μόνο που δεν έχω ξύλα.
-
@e:
Αν δεν περάσουν η μόνη λύση είναι η λοβοτομή!
χεχ!
@agrino:
Μωρέ τι αγχώνεσαι τόσα χαρτιά έχουμε να κάψουμε!
;)
Πλιτς πλατς;Χρόοονια έχω να κάνω!Αμέ!
-
Ισως φταινε τα φεγγαρια ε?Χμ....Και αχ.....
Δεν ξερω για το καινουριο κομματι αλλα το Space Oddity με εχει ξετρελανει
-
είμαι ζεστός
μάλλον έχω πυρετό
έφαγα μια βιομηχανική βιταμίνη C
όμως δεν έκανε τίποτα
γιατί οι μύξες μου ακόμα τρέχουν
νιώθω αδύναμος, άρρωστος, κομμάτια
κρίμα που δε μπορώ να κοιμηθώ
παρά συνέχεια γυρίζω και θυμάμαι
θα 'θελα να ονειρευτώ σήμερα
έστω
μου φτάνει να κολλήσω κάποιον
γμτ...
-
Καλά το τραγούδι είναι πράγματι θάνατοςςςς!!!
Όπως και το κείμενο φυσικά!
-
Αρρώστια,
οι μύτες να κάνουν κατοστάρι,
αλλά ακόμη μεγαλύτερο κατοστάρι οι άνθρωποι, στους δρόμους πανικόβλητοι να προλάβουν της ψυχής του το φτερούγισμα...
Η μεγαλύτερη ασθένεια είναι το άγχος, όλοι μας ψιλοπάσχουμε και είναι κολλητικό απο την μέρα που θα γεννηθείς!
και μετά έρχεται το καλύτερο, θα έχεις νεύρα, νεύρα νεύραααααααααααααα !
ΠΟλλάααααααααααααααααααααααά νεύρα!
Ασθένεια Νο 2;
Η σύγχρονη μουσική βιομηχανία...
μου θύμησες πολλά με αυτό το κομμάτι, (Fingo άκου το)παλιές εποχές...
εποχές χωρίς άγχος,
νεύρα,
και επαναλαμβανόμενη συστολή και διαστολή της κόρης των ματιών απο τα νεύρα !
Ααααααααααρρρρρρρρργκ !
-
Εγω να το ακουσω αλλα και μονο απο τον τιτλο φοβαμαι.... :P
-
Πέρασα να πω ένα γεια :-)
-
Πώς σου φάνηκε;
εγω το ξαναχόρεψα σε πάρτυ ενος καμμένου μεταλ καφέ σε εμάς στο περιστέρι....
και σπαμμάρουμε και στα κόμεντς της σόρυ γκέρλ, χιχιχι
είμαστε ανεκδιήγητοι !
-
@Fingo:
Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι απόλυτη παράνοια..αν δεν έχεις δει το κλιπ σπεύσε..είναι απίστευτος!
Άσε που σήμερα έχει τα γενέθλιά του..γίνεται 60 χρονών!χιχι!
@dd:
Σε νιώθω..αυτό το "θέλω να κολλήσω κάποιον έστω" λέει πάρα πολλά.
Στηλώνεις μάτια στο ταβάνι και ξεκινάς τη θεραπεία.
;)
@nosyparker:
Θα σε ευχαριστήσω φαντάζομαι..χεχε!
@Fingo μου μην φοβάσαι αυτά είναι ωραία πράγματα ρε!(μίλησε η αρρωστίλα!)
@fingo+balidor:
Λίγες μέρες έλειψα τσατ μου το κάνατε εδώ μέσα!Είπα κι εγώ 14 σχόλια τι έγινε μας την πέσαν οι ανώνυμοι;χιχι!
-
Εγω σου το ειπα οτι εχουμε ξεφυγει αλλα εσυ δεν με ακους.Evo ftw!
|
| |
| << Home |
| |
|
|
..Εννιά με δύο.. | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health
|
Σήμερα έμαθα από γνωστό ειδικό ότι δεν υπάρχει αντιβιωτικό για την αρρώστια.
Και να υπήρχε δε θα στο'δινα..
:):):)