..Εννιά με δύο..

..::Don't you love her madly?::..
Πέμπτη, Ιανουαρίου 04, 2007
"Σε προσκυνώ και σ’ αφήνω μόνη σου."*
Γελάω τρελά. Με δανεικό τίτλο ή καλύτερα κλεμμένο. Περιμένω. Αναμένω. Ανυπομονώ. Όλα τα α στερητικά είναι. Λίγη πρωινή παράνοια, λίγοι παραπάνω άνεμοι από το συνηθισμένο. Θα μπορούσε να συνεχιστεί για ώρες. Πες μου ό,τι θες. Όχι αλήθεια. Ανάβω τσιγάρα με τρίμματα καπνού, πίνω μικρές γουλιές κρύου καφέ. Χαιδεύω βιολέ μαλλιά και πιάνω αφηρημένα πρόσωπο. Χαζεύω έξω από το τζάμι. Έναν άντρα που περπατάει μαζεμένα, μια γυναίκα που γέρνει από το βάρος βαλίτσας. Συσσωρευμένη ενέργεια. Κάπως, κάπου, πότε; Είχα ένα τζην καμπάνα αγορασμένο από την αθώα μου πλευρά. Ένα μαύρο δερμάτινο με παραμάνες χαρισμένο από τον αγαπημένο μου ξάδερφο. Στις τσέπες του είχε κάτι παλιά Rizla. Ο Άσιμος τραγουδάει με φωνή άλλου πως “έψαξα πολύ για να το πω σε σένα κι έχανα πολύτιμο καιρό”. Ή αλλού πως “ίσως να ξανάρθεις όταν θα ΄χω πια χαθεί”. Όχι δεν μελαγχολώ. Χαμογελάω ρε, δεν με βλέπεις;
Αδυνατώ, αδυνατώ, αδυναμία; Σκέφτομαι πως. Γιατί δεν σταματώ ποτέ; Μικροί, μικροί θάνατοι. Σε λέρωσα; Δεν το ‘ θελα. Κράτα με φίλε. Κράτα με σου λέω. Δεν έχω τι να κάνω τα χέρια μου. Και κρέμονται άχρηστα. Τώρα τραγουδάει ο αρχηγός. “Cause she ‘s nobody baby now”
Λάστιχα ανοιγμένα με μαχαίρι από τα παλιά, που πια τα πουλάνε μόνο σαν αναμνηστικά. Αναμνήσεις μιας εποχής που αυτός με τα γένια της κάνει μνημόσυνα. Έφτιαξα ένα μικρό κουτί. Διάφανο με μαύρο καπάκι. Και χώρεσα μέσα του εισιτήρια, βότσαλα, καπάκια μπύρας και μικρά χαρτάκια. Μετά πήρα κόκκινο τούλι και έντυσα το κρεβάτι. Έστησα σκοινιά και στόλισα φωτάκια. Έκατσα στην παλιά μου καρέκλα και άναψα όλες τις αφές μου. Σε θυμήθηκα όπως δεν σε είχα δει ποτέ. Ακόμα;
Γρήγορα, γρήγορα να προλάβω, όλα αυτά που αλλάζουν και δεν με περιμένουν, τα κύματα, πότε γίνανε 40 και τελικά κι αυτό ψέμμα ήτανε ή μάλλον μισή αλήθεια ε;
Στιγμές, στιγμές, όλα στιγμές σου το λέω ξανά γιατί δεν με πιστεύεις, μυρωδιές και ζωώδη ένστικτα, σκέτη χημεία ρε συ.


-Kοπελιά να σου δώσω τίποτα;
-Να βγάλω τη νύχτα;
-Μπαα το επόμενο μισάωρο..
“Χάρτινο τσίρκο μόλις σε βρίσκω γέλια σκεπάζουν..”
Ανήμερα Πρωτοχρονιά, διάδρομος και κρύο, τα ποτά ποτέ δεν είναι αρκετά, χορεύω κάτι από Joy Division μόνη μου και γελάω, γελάω τρελά.
Η κάμερα τραβάει τους δυο τους. Σκαλώνει πόδια γύρω του, σκαρφαλώνει μέχρι τη μέση του. Όταν πέφτουν εκείνος είναι πάντα ψηλά. Και την κρίσιμη στιγμή του σφίγγει το κεφάλι, του το κρατάει ακίνητο. Τον θολώνει. Την αδειάζει.
Αυτό μωρό μου, είναι ο έρωτας.
“Αυτό που οι σκύλοι βαφτίσαν αγάπη”
Ή
“Όλα τελικά ξαναγυρνάν σε εμάς”

Σήμερα όλη μέρα ακούω στο κεφάλι μου φωνές.
Τινάζομαι.
Και βγάζω νύχια στο μεσημέρι.


*Με μισείς ή με λατρεύεις;
Άλλη μια ρακή ψημμένη από την Αμοργό παρακαλώ..
posted by sorry_girl @ 1:46 μ.μ.  
12 Comments:
  • At 2:23 μ.μ., Blogger Erwtas Stomaxhs said…

    βύθισέ τον, ξέσκισέ τον και ίσως μια μέρα να είναι αργά και να 'ναι δικός σου...

     
  • At 2:36 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    αυτά κάνουν οι ψημμένες ρακές
    ειδικά αυτές τις αμοργού
    που ναι γεμάτες ερωτικά ανήθικες
    αναμνήσεις
    παραγεμισμένες με καλοκαιριάτικη διάθεση
    για -μια- ζωή
    σε ζήλεψα σήμερα
    ΡΕ!

     
  • At 2:44 μ.μ., Blogger the Idiot Mouflon said…

    Διπλοπία, πονοκέφαλος, το στομάχι σαν τα μούτρα του Μητσοτάκη (φτου, φτου)... μας τρέλλανε ο Θηβαίος ψες στο Εναλλάξ (Λευκωσία) ... ή απλά δικαιολογία έψαχνα...

    Δεν μπορώ να διαβάσω. γίνεται μετά;

    "Σημαδεύουνε το μέλλον..."

     
  • At 4:17 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Μακάρι να ήταν όλα στιγμές και σκέτη χημεία, όλα θα ήταν πολύ απλά τότε.
    Σε προσκυνώ και είμαι δίπλα σου..

     
  • At 5:44 μ.μ., Blogger ZissisPap said…

    "...μυρωδιές και ζωώδη ένστικτα, σκέτη χημεία..."
    Με απλά λόγια, ζωή!

     
  • At 6:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Σημερα ...κι'εγω ακουω...
    ...ολη την μερα φωνες.

    Τι περιεργο πραγμα.

     
  • At 6:27 μ.μ., Blogger Unknown said…

    δίπλα σου σόρρυ.και στα ξενύχτια και στο αλκοόλ και στα μοιρασμένα τσιγάρα και τους ανεκπλήρωτους έρωτες.πάντα.

     
  • At 7:41 μ.μ., Blogger Bitch Girl said…

    πάω να αλλάξω το nick μου σε Stupid Girl, τόσο καιρό που δεν λινκάρατε στα καπέλα νόμιζα ότι λείπατε (και για την Ε το ίδιο νόμιζα) έχει και τα καλά του βέβαια, εγώ θα διαβάσω όλα τα ποστ μαζί και εσείς θα γλυτώσετε από τα stupid σχόλιά μου :)

     
  • At 10:32 μ.μ., Blogger Epsilon said…

    Εγώ τώρα τί να πω? μόνο ότι σε νιώθω.

    Χειμωνας βαρύς και ζεστασιά πουθενά. Θέλω να ουρλιάξω σαν πληγωμένο ζώο. Όχι για να με ακούσει κάποιος και τρέξει να με βοηθήσει αλλά για να τρομάξω τους εφιάλτες μου. Μικροί θάνατοι κάθε μέρα σε κάθε κουβέντα σε κάθε κίνηση. Κι αυτό το γαμημένο κρύο δεν λέει να τελειώσει.

     
  • At 10:34 μ.μ., Blogger Epsilon said…

    Υ.Γ. Αυτό το σχόλιο θα μπορούσε να είναι κάλλιστα ποστ.

    @Bitch girl αφού είδα το nick μου, να σου πω ότι τα σχόλιά σου μόνο stupid δεν είναι ;-)

     
  • At 9:14 π.μ., Blogger sorry_girl said…

    @erwtas:
    Λατρεία μου εσύ!χε!
    "Μα δε μου καίγεται καρφί
    αν εσύ περνάς και δεν μου ξαναμιλάς.."
    @dd:
    Τι να την κάνουμε την αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού ε;
    Φιλιά ρε!
    @agrino:
    Όποτε θες!
    "πετυχαίνουν το παρόν.."
    Ζήλεψα..έχω χρόνια να δω τον Θηβαίο!
    @pj:
    Μεγάλα λόγια!Χρουμφ!
    χιχιχι!
    @sigmund:
    Ακριβώς.Ζωή!
    @zero:
    Είδες;Σαν να το ξερα και το γραψα!
    χε!
    @cherry:
    Κοπελιά φέρε μου ένα lucky ρε συ..από τα κομμένα μου!
    ;)
    @bitch:
    Madame αν δεν θέλετε να σας διαγράψω μην διανοηθείτε να αυτο-αποκαλεστείτε stupid ξανα!
    χεχεχ!
    Τα σχόλιά σας είναι πάντα καλοδεχούμενα και αποδεχόμενα με ευγνωμοσύνη!
    Άντε!
    ;)
    @ε:
    Φυσικά και θα μπορούσε!
    Δεν κάνει κρύο ρε φιλενάδα..κάνει λίγη υγρασία μόνο!
    ;)

     
  • At 11:46 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Σαν το παλιό καλό κρασί γίνεσαι μέρα με τη μέρα (ή καλύτερα να πω νύχτα με τη νύχτα?).

     
Δημοσίευση σχολίου
<< Home
 

© 2006 ..Εννιά με δύο.. | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health

 
 
eXTReMe Tracker

Web This Blog
About Me


Name: Sorry girl
Home: Athens, Greece
About Me: "Δεν την πιστεύω απ'το Άργος τη γενιά σας , Λίβυες μοιάζετε δεν μοιάζετε ντόπιες , ο Νείλος μόνο θα έβγαζε παρόμοιες . Ή μοιάζετε με Κύπρισσες που χάραξε καλός τεχνίτης . Ή με Ινδές , στα σύνορα της Αραπιάς , όπως ακούω - που σελώνουν για αλόγατα καμήλες . Κι αν είχατε τόξα θα σας παρομοίαζα με τις αβάτευτες και αντροφόνες Αμαζόνες." Αισχύλου "Ικέτιδες"
See my complete profile

Previous Post
Archives
Links
Ιστορίες της πόλης. Που είναι όμορφη μόνο τα βράδια.