..Εννιά με δύο..

..::Don't you love her madly?::..
Τρίτη, Δεκεμβρίου 12, 2006
Μιλάω με ένα τσιγάρο ανάμεσα στα δάχτυλα και έναν καφέ να κρυώνει
Γράφω σβήνω διορθώνω. Αγώνας για συγκέντρωση. Βρεγμένοι δρόμοι και τα μισά χωράφια της Ξάνθης στα πνευμόνια μου. Ένα χαρούμενο κείμενο σας παρακαλώ. Μόνο λιλά ήρωες δηλαδή; Δεν γίνεται για τώρα. Να πάρω την σκάλα, να ανέβω στο πατάρι και να ψάξω για τις κούκλες μου. Να στήσω ολόκληρες ζωές στο πάτωμα. Και εκεί δεν θα πειράζει που δεν θα είναι όλα αληθινά έτσι; Εκείνες τις σκέψεις λίγο πριν σε πάρει ο ύπνος. Πως και δεν έχω αρρωστήσει ακόμα; Βγαίνω με λεπτές μπλούζες, τα χέρια έξω, κασκόλ και ομπρέλα ποτέ. Δεν νιώθω κρύο φέτος. Δεν είναι χειμώνας, είναι μια εν δυνάμει άνοιξη. Γύρω στήνονται παιχνίδια, είσαι το αουτσάιντερ των εξετάσεων αυτών. Κάτι παλιά τραγούδια του Έλβις, πόσο όμορφα ακούγονται τον Νοέμβρη. Συμπάθειες και αδυναμίες. Μια χαρά, για όσους προσπερνάνε τις λακκούβες. Θυμάμαι που μου είχες χαρίσει εκείνη την αφίσα με τον άνθρωπο που πηδούσε πάνω από μια τέτοια. Και είχε πιάσει ο φωτογράφος την στιγμή που δεν μπορούσες να πεις αν θα τα κατάφερνε ή θα έπεφτε ακριβώς στο κέντρο της. «Το σπίτι μου; Τέρμα κόλαση». Τα χαρτάκια κρυμμένα στα βαζάκια της κρέμας μου. «Είμαι εδώ δεν φεύγω». Ανακοινώσεις χωρίς κανένα αντίκρισμα. Άκουσα να μου λένε ότι την στιγμή που το λες αυτό το δεν φεύγω το εννοείς, οπότε δεν είναι ψέμα που ακυρώνεται μόνο του. Και εξακολουθώ να νομίζω ότι κάθε κουβέντα είναι σημαντική. Είναι καλύτερα χωρίς. Χωρίς αυτά τα σεντόνια να καλύπτουν τα έπιπλα. Μη σε νοιάζει θα πουληθεί το σπίτι κι ας είναι τέρμα κόλαση. Κι ο καινούριος ιδιοκτήτης θα το αγαπάει. Και μπορεί να το αγαπάει και για πάντα.
Μην ξεχάσεις τα λουλούδια. Είναι Σάββατο σήμερα, έχει λαϊκή. Στη γειτονιά μου έχουμε μια τρελή που ανεβαίνει την ίδια ανηφόρα εδώ και είκοσι χρόνια κι όταν συναντάει κανέναν στον δρόμο της τον σπρώχνει.
Τις Κυριακές μ’ αρέσει να μου παίρνεις εφημερίδα χωρίς να στο ζητάω. Και τ’ απογεύματα να με κάνεις βόλτες με τ’ αμάξι, να μου παίρνεις τσιγάρα και σοκολατούχο γάλα και όταν φτάνουμε στη θάλασσα να μου χαϊδεύεις τα μαλλιά. Και στην επιστροφή να τραγουδάμε μέχρι να με πάρει ο ύπνος. Τα καλοκαίρια στη σκηνή να κάνει ζέστη και η θάλασσα το πρωί να είναι φάρμακο. Θα μου περάσει και η ιγμορίτιδα και τ’ αλάτι θα στεγνώνει πάνω μου. Η αράχνη μου δεν θα κλείνει τα μάτια και θα μυρίζει ο ώμος μου σαν εσένα.
Ορίστε λοιπόν, να ένα χαρούμενο κείμενο με λιλά ήρωες.
Ξέρεις οι λιλά ήρωες καίγονται πιο εύκολα ε;
posted by sorry_girl @ 11:21 π.μ.  
20 Comments:
  • At 11:43 π.μ., Blogger Unknown said…

    we can'to go on together with suspicious minds...
    καλημέρες

     
  • At 12:03 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Εγώ πάλι άκουσα/έζησα/έμαθα ότι τη στιγμή που χρειάζεται να πεις αυτό το "είμαι εδώ-δε φεύγω", είναι η στιγμή που έχεις φύγει.
    Πλήρης αυτοακύρωση.

    Μήπως όμως οι λιλά ήρωες καίγονται και πιο όμορφα;;;

     
  • At 12:05 μ.μ., Blogger ονειροπόλος πάνθηρ... said…

    .....να σου πω?....αυτό το κείμενο τώρα τι είναι??????....πω-πω ζαλίστηκα ρε πούστη μου....δεν είμαι εγώ για τέτοια.....θέλω πολύ κοκκινέλι για να σε αντιμετωπίσω....στη δουλειά δεν πίνω....σπίτι δεν έχω internet...οπότε δε με βλέπω να σε καταλαβαίνω.....αλλά αλήθεια τώρα...έτσι χαλαρώνεις ρε ψυχασθένεια των ψυχασθενειών????
    ;-))))))))

     
  • At 12:29 μ.μ., Blogger Epsilon said…

    Oι λιλά ήρωες είναι σαν τα κουτάκια των επικίνδυνων αποστολών... αυτοκαταστρέφονται σε 5 δευτερόλεπτα.
    Καλοκαίρι σε σκηνή, βρε μπουμπού, σήμερα που βρέχει πονάει περισσότερο αυτό!

     
  • At 12:41 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    @cherry:
    Αχ ναι!Αλλά θέλω και το are you lonesome tonight,do you miss me tonight..λαλαλ!
    @Μ.:
    Κι εγώ το ίδιο με σένα έμαθα.
    Οι λιλά ήρωες όταν καίγονται βγάζουν καπνό που λερώνει τις κουρτίνες και μυρίζουν σαν γιασεμί ε;
    @sketo_katharma:
    Αχαχα!Το άκουσα πρόσφατα αυτό το "δεν μπορώ να σε αντιμετωπίσω".Δεν θες να με δεις χαλαρή..είμαι τρομακτική!
    :PPPPPPPPPPPPPPPP
    @epsilon:
    Βγήκε ήλιος..κοίτα έξω!
    ;)

     
  • At 12:51 μ.μ., Blogger YO!Reeka's said…

    να το κόψεις (το τσιγάρο) :)

     
  • At 1:02 μ.μ., Blogger ονειροπόλος πάνθηρ... said…

    ....τρομακτική????...δηλαδή???..
    ...βγάζεις νύχια με τανάλια???....
    ...ξεδοντιάζεις χωρίς ένεση???...
    ...ή απλά πετάς αλήθειες????
    :-))))))

     
  • At 1:22 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Κασκόλ κι ομπρέλες...ΠΟΤΕ! ΠΟΤΕ!
    Η θα τη νιώθουμε ως το κόκκαλο τη Ζωή ή όχι!

    Μήπως όμως οι λιλά ήρωες δεν είναι και τόσο της χαράς;...

     
  • At 1:53 μ.μ., Blogger K-Top said…

    Κάτι πήγες να κάνεις, μετά έβγαλες τις αράχνες πάλι βόλτα, έβαλες και φωτιές τα έκαψες όλα, σκέτο μπάχαλο είσαι! :p

     
  • At 2:00 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    @gelial:
    Θέλω κίνητρο (είπε η μεγαλύτερη ψεύτρα όλων των εποχών!)
    @sketo_katharma:
    Αλήθειες;Μακάρι να τις έλεγα κιόλας κι οχι απλά να τις υποννοούσα..
    Ασε δεν θες να μάθεις!
    ;)
    @leigh cheri:
    Καλώς το!
    Οι λιλά είναι της Κυριακής χαρά και της Δευτέρας λύπη..!
    Άσε νομίζω οτι με μάτιασα και αρρωστεύομαι τώρα!
    @atron:
    Αυτό ξαναπές το!Χιχιχι!Που να δεις τι φασαρία κάνω κι απο κοντά!;)

     
  • At 3:51 μ.μ., Blogger Erwtas Stomaxhs said…

    λιλά ήρωες ε; Αυτά τα τραγούδια δεν είναι για 'σένα... ;-)

    ΥΓ. Κάπου εδώ είμαι ρε

     
  • At 4:48 μ.μ., Blogger numb said…

    Οι λιλά είναι σούπερ εύφλεκτοι. Φουπ και λαμπαδιάζουν :)

     
  • At 4:53 μ.μ., Blogger ZissisPap said…

    Λιλά, φτερά και πούπουλα...
    Πλιτς πλατς και τα σχετικά...
    Γλυκερά φιλιά, ματς μουτς

     
  • At 5:31 μ.μ., Blogger Little_Pat said…

    Ένα δάκρυ δώρο θα σου αφήσω, γιατί το λιλά, εκτός από τους ήρωές σου, συνδέεται και με τους ήλιους μου. Γιατί οι ήλιοι δε καίνε, μάλλον καίγονται. Είναι και που θέλω να τα κάψω όλα, όχι από ελπίδα πως θα βγάλουν καπνό που θα μυρίζει γιασεμί.
    Να κάνεις φασαρία κορίτσι, να κάνεις όσο πιο πολύ μπορείς. Όχι σα κάποιους άλλους που φυλάνε όλη τους τη φασαρία για μια και καλή.
    Ανάθεμα τα όρια και τις αντοχές.
    Πάω να ονειρευτώ λιλά ήλιους.
    Και είναι όμορφα, σου λέω ρε.....

     
  • At 7:07 μ.μ., Blogger the Idiot Mouflon said…

    Άμα η μύτη των λιλά κοκκινίζει απ' το πιοτό, τι γίνεται; Μπορντώ;

     
  • At 7:53 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Τι; Δηλαδή στο τέλος όλοι είναι ζωντανοί;Αυτό εννοείς χαρούμενο κείμενο... pp

     
  • At 10:56 π.μ., Blogger sorry_girl said…

    @ερωτο-λατρεία:
    Δεν είναι ε;Το ξέρω μωρέ αλλά που και που κάνω οτι το ξεχνάω.
    ;)
    Ο λογαριασμός άνοιξε να το ξέρεις!
    φιλιά
    @numb:
    Καμιά φορά νομίζω οτι αυτή είναι η μόνη τους αξία..
    @sigmund:
    Ιχ!Με σάλιωσες!:PPPPPPPPPPPPP
    @little_pat:
    Είναι αυτό που έλεγε ο Αγγελάκας..είναι ωραία στον Παράδεισο κορίτσι.Τα δώρα σου ακριβά αλλά καλοδεχούμενα..Φιλιά πολλά!
    @to_hlithio_agrino:
    Χχαχα!Μπορντώ!Κορυφαίο!
    (χικ!)
    @pj:
    Εσύ να σταματήσεις γιατί δική σου παραγγελιά ήταν το χαρούμενο κείμενο!Άιντε!
    :PPPPPPP
    @θέλω να φύγω απο δω:
    Αααααα δεν ξαναγίνομαι ροζ και λιλά γιατί όλο γκρίνια είσαστε!
    Μόνο 2;Πάει χάλασα, έχασα το στυλ μου!
    :PPPPPPPPP

     
  • At 1:03 μ.μ., Blogger Βαγγέλης Μπέκας said…

    Και λιώνουν σαν κερί φτιαγμένο από λάσπη κι αίμα…

     
  • At 4:23 μ.μ., Blogger Trilian said…

    Henri Cartier Bresson … απίστευτος!

     
  • At 9:40 π.μ., Blogger sorry_girl said…

    @barouak:
    Και λερώνουν κιόλας ανάθεμά τους..
    @trilian:
    ;)
    @nosy:
    Αυτά ακριβώς λέω κορίτσι.Οτι κάποια στιγμή τελειώνουν οι δικαιολογίες..Κόκκινα είναι όλα και κόκκινα θα είναι σε πείσμα του χρόνου.Μου τα λες γιατί ξέρεις οτι τα καταλαβαίνω.Αλλά το εκπληκτικό είναι οτι τα καταλαβαίνουν κι άλλοι.
    ;)

     
Δημοσίευση σχολίου
<< Home
 

© 2006 ..Εννιά με δύο.. | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health

 
 
eXTReMe Tracker

Web This Blog
About Me


Name: Sorry girl
Home: Athens, Greece
About Me: "Δεν την πιστεύω απ'το Άργος τη γενιά σας , Λίβυες μοιάζετε δεν μοιάζετε ντόπιες , ο Νείλος μόνο θα έβγαζε παρόμοιες . Ή μοιάζετε με Κύπρισσες που χάραξε καλός τεχνίτης . Ή με Ινδές , στα σύνορα της Αραπιάς , όπως ακούω - που σελώνουν για αλόγατα καμήλες . Κι αν είχατε τόξα θα σας παρομοίαζα με τις αβάτευτες και αντροφόνες Αμαζόνες." Αισχύλου "Ικέτιδες"
See my complete profile

Previous Post
Archives
Links
Ιστορίες της πόλης. Που είναι όμορφη μόνο τα βράδια.