..::Don't you love her madly?::..
Δευτέρα, Νοεμβρίου 20, 2006 |
Πείραμα. |
Σάββατο βράδυ. Μπάνιο στα σκοτεινά, με τους υδρατμούς να καλύπτουν τους καθρέφτες. Απόψε θέλει να γίνει όμορφη. Πολύ. Τυλίγεται με την πετσέτα και απλώνει στα μαλλιά υλικά. Να γίνουν ίσια, μακριά να λάμπουνε καλύπτοντας πλάτη. Φοράει καθαρά ρούχα. Βάφει μόνο μάτια. Και είναι όμορφη. Πολύ. Της το λένε. Χαμογελάει τσαχπίνικα. Και δε θα κοιμηθεί μόνη απόψε.
Αρρωσταίνω. Κουράζομαι. Μια μικρή εκδρομή, κάτι λόγια περαστικά από το βάθος, κάτι βλέμματα κρυφά. Κάτι αγόρια που δεν αποφασίζουν. Κάτι κορίτσια με μάτια τρελά, ανυπόμονα, κυνικά. Κάτσαμε αργά, στην κορφή σχεδόν του βουνού. Μια πόλη με φώτα μικρά. Και μια αγριάδα ξαφνικά. Από πού θα έρθει η επίθεση; Αδειάζουμε; Αδειάζω το μυαλό μου. Να αδειάσω το μυαλό μου. Να το αδειάσω. Να αδειάσω. Επιτακτικά γιατί δε γίνεται αλλιώς. Όχι άλλες υπόγειες φωνές. Βρώμικες ανάσες παντού. Από χαλασμένα μυαλά, όχι δόντια. Το βλέπεις, το ξέρεις, αυτός που είναι δίπλα σου έχει χαλασμένο εγωισμό. Θυμάμαι, μου το έλεγες παλιά να τους προσέχω αυτούς τους ανθρώπους, γιατί η δική τους κατηγορία και η άλλη-αυτή των ηλιθίων είναι η πιο επικίνδυνη. Και σου έλεγα ότι δεν υπάρχουν κατηγορίες στους ανθρώπους. Μόνο έναν διαχωρισμό δέχομαι, αυτόν των δρώντων και των θεατών. Όλα τα άλλα είναι διατάραξη εντροπίας. Αφέλεια; Αισιοδοξία; Τώρα που πια επικράτησε ο κυνισμός, τι θα αλλάξει; Ακόμα τσούζει ελαφρά η μύτη από τα δακρυγόνα. Όχι συνέχεια, μόνο στιγμές. Αυτές που στέκομαι. Μάλλον είναι σαν τους πονοκεφάλους. Υπάρχουν για να σου θυμίζουν ότι υπάρχεις. Κι ότι είναι ώρες που είσαι άνθρωπος. Τόσο φανερές οι προθέσεις. Τόσο καθαρά όλα. Τόσο γελοία που καταντάνε εντυπωσιακά. Σε αυτή τη σκηνή που έρχεται, εγώ θα είμαι στις κουίντες. Ας με αναπληρώσει κάποιος. Είναι ήσυχα εδώ πίσω. Βάζω ποτό, στρίβω και τσιγάρο και αναλογίζομαι. Όμορφα. Όπως τότε στο λιμάνι. Με τα ακουστικά στα αυτιά και το βλέμμα καρφωμένο σε ένα κεφάλι. Με μακριά, μαύρα μαλλιά να καλύπτουν πλάτη. Σε κάτι ρούχα καθαρά. Σε κάτι μάτια ελαφρά βουρκωμένα. Σε ένα γέλιο δυνατό. Το καράβι έφευγε για Μυτιλήνη, δεν είχα κλείσει τα δεκάξι. Και ήμουνα σίγουρη ότι κοιμόσουνα μόνος. |
posted by sorry_girl @ 12:44 μ.μ. |
|
25 Comments: |
-
-
Αει στο διάολο! Μπήκα να σε σχολιάσω κι εγώ μια φορά πρώτος (ούτε το ποστ δε διάβασα) κι έχει έρθει ήδη ο Σέξπυρ. Δενεινκατάστασηαυτη.
-
συνέχισε..μ' αρέσει να σε ακούω..
-
@erwtas: Χμμ...χαχααχ! Αναδεύω; Τίποτα μωρέ, κάτι λογαριασμούς χρεοπίστωνα την ώρα που γινόμουνα όμορφη! ;) @μοτορ: Ποιός Σέξπυρ ωρέ; Ααααχχχ γέρασες πια και ούτε να διαβάσεις δεν δύνασαι! Άιντε διάβασε το ποστ τώρα και περιμένω σχόλιο! Χάιντε! @cherry: Άσε κοριτσάκι τρεις σελίδες κόντευε και το ΄κοψα στη μία. Δεν άντεχα να τις βλέπω ούτε εγώ.
-
το @#$@%&@# μερικές φορές όσο κι αν θέλουμε δεν αδειάζει...
-
Τι βλέπω? Η φήμη μου προτρέχει? χε χε.
Εκτός από το να σε ακούω, θα συμφωνήσω εδώ με τη φίλτατη Cherry, μ'αρέσει και να σε διαβάζω.
-
Βγάλε όλα τα άσχημα από το μυαλουδάκι σου. Μην τους κάνεις την χάρη, ναι; Εσύ συνέχισε να γράφεις. Όμορφα πολύ.
-
-
@bitch girl: Αυτό παλεύω εδώ και καιρό..Νομίζω οτι είναι στιγμές που κάτι γίνεται. Hasta la victoria το λεπόν..! @σεξ+πυρ: Ευχαριστώ βρε! Τώρα αν πω οτι σ' αρέσουν τα S/M θα με πεις χυδαία; Εχεχεχ.. @epsilon: Ευχαριστώ ρε φιλενάδα.. @numb: Καλησπέρα! Σκατά! (όχι που θα απαντούσα με το τετριμμένο "καλά, εσύ;"!)
-
ρε μηπως να ανοιξεις κανα παραθυρο να μπει καινος αερας να μπουνε μεσα μελισσες να φυγουνε οι σφηκες;
παντως θα σου πω κατι απο καρδιας και απο πειρας. οχι κατι που δεν ξερεις δηλαδη αλλα κουβεντα να γινεται. κανεις δεν αξιζει τετοιας προσοχης και χρονου απο την στιγμη που εφυγε. ισως να αξιζε οταν ηταν εκει.
-
Ειναι αληθεια... μονος μου κοιμαμαι.
ζερο.
-
-
@Μαρκήσιος: Δεν έχεις άδικο για το παράθυρο! Τώρα για τα άλλα που λες..ναι τα ξέρω.Κουβέντα κάνουμε όπως πολύ σωστά είπες! Μπορείς να το δεις απλώς λογοτεχνικά..και να μου τα χώσεις χεχεχ!
(ευχαριστώ.και για το χρόνο και για την προσοχή.) @ζερο: Χεχεχ.. ;) @ανώνυμος Πας, έφυγες! Απειλές κακό, κακό πράγμα! Τς τς τς!
-
Μακάρι το νερό του ντουζ να καθάριζε και την ψυχή μας!
-
Να γίνεται συχνά πιο όμορφη.Πολύ. Και θα της το λένε. Γιατί είναι πραγματικά όμορφη. Μελαγχολική ή μη.. Αλλά θα το κάνει πρώτα απ'όλα για την ίδια. Καλημέρα σου φιλενάδα. Υ.Γ. Κάλαλα!! Έλα! Έλα!!!
-
Καλέ, ξέχασα να υπογράψω..! Η ανώνυμη Μ. είμαι. Μη με διαγράψετε κι εμένα κύριε administrator!
-
…το δικό σου για Μυτιλήνη έφευγε;
-
@vita mi barouak: Καμιά φορά, βοηθάει.. @αφηρημένη ανώνυμη Μ.: Παραλίγο να γίνεις μέρος της επιχείρησης σκούπα!Χεχ! Έεεελα!Έεεελα! Όσο για τ' άλλα που γράφεις τι να πω; κοκκινίζω.. χρρρρ! @trilian: Ναι..το δικό σου;
-
Κυκλάδες... πρωτευουσα...
-
-
-
sorry_φιλεναδίτσα;; Τς τς τς..
-
Δενεινκατάστασηαυτη. Sorry_κοριτσάκι, αλλά... do something!
-
@Τς τς τς: Για λέι για λέι!
-
Τι να λέω τώρα... δε λέει!
|
|
<< Home |
|
|
|
..Εννιά με δύο.. | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health
|
Τι αναδεύεις πάλι;