..Εννιά με δύο..

..::Don't you love her madly?::..
Δευτέρα, Νοεμβρίου 06, 2006
Your lady of the various sorrows
Έλα πιάσε με από το χέρι. Μη νοιάζεσαι για τα νύχια που δεν είναι πια μακριά. Θα ξαναβγούν. Είναι που στην χτεσινή κρίση μείνανε γερμένα στην ντουλάπα. Σκεφτόμουνα λίγο πριν κοιμηθώ ότι δεν θ’ αντέξω να δω κι άλλο αρρωστημένο όνειρο. Τους τελευταίους μήνες όλα τα όνειρα μοιάζουν ίδια. Με ένα χρώμα κίτρινο, μια μυρωδιά καλωδίων και μια ανάσα ζεστή του πυρετού.
Βδομάδες παλεύω την μισοτελειωμένη ιστορία. Μα δεν θέλει να πάρει τέλος. Έχει σηκώσει το φολιδωτό της κεφάλι και σφυρίζει πρόστυχα κάθε που πάω να την πλησιάσω από πίσω. Έχει αποκτήσει ανεξαρτησία και μάτια παντού.
Πολλά τα τσιγάρα, λίγα τα λεφτά. Για τα διόδια εννοώ. Το πολύ να αντέξω άλλο ένα ή δύο. Μετά θα γυρίσω εκεί που ξεκίνησα. Έχω την ίδια ανόητη αίσθηση ότι καταλαβαίνω, ότι με καταλαβαίνουν. Σαν να έχεις πιει μια θάλασσα κι όλα μετά γίνονται κατανοητά. Αποσύρεσαι με τα πόδια μαζεμένα και γέρνεις το κεφάλι χαμογελώντας. Εστιάζεις μακριά, κάπου πράσινα για να ξεκουράσεις βλέμμα.
Οι καπνοί πυκνώνουν, η όρεξη λειψή. Και μια εσωτερικά μανιασμένη ανάγκη. Εκεί που σε είχα πιο κρυφά από ποτέ. Και εκεί που θα είσαι για πάντα. Πιο κρυφά; Πιο βαθιά; Δεν έχει σημασία.
Κρυφά με κοιτάζει. Ξέρω τι σκέφτεται. Κι εγώ όταν ξαναγίνομαι γυναίκα το ίδιο με εκείνον σκέφτομαι.
To my boat on the river, I need to come down, I need to go down
Παραπονιάρικα τραγούδια.
Πιάσε με σου λεω. Αυτή τη φορά δε θα τραβηχτώ.
Και κρατάω πολλά να σου πω. Κάτι όμορφες ιστορίες. Κι αν έχουν λυπημένο τέλος δε θα μου στεναχωρεθείς καθόλου. Έχω κρύψει τσιγάρα και κονιάκ για το δρόμο. Κι όσο ανοιγόμαστε θα σου τραγουδάω. Θα κάνω τα χαζά μου. Θα χαμογελάς και θα σου λεω να μην κάνεις άλλο θόρυβο, θα μας ακούσουν και ποιος ξέρει που θα σε στείλουν μετά;
Έχω χρόνια να σε δω. Έχω μήνες να περάσω από το σπίτι σου. Έχεις μέρες να με δεις στον ύπνο σου;
posted by sorry_girl @ 6:36 μ.μ.  
10 Comments:
  • At 6:49 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    το Μπόατ ον δε ριβερ το έχει τραγουδήσει εξαιρετικά και η Καλημέρη σε μια ραδιοσυνέντευξη. Άμα το θες,πες μου να στο στείλω;)

     
  • At 7:22 μ.μ., Blogger Unknown said…

    ωραίο΄κομμάτι-καιρό είχα να το θυμηθώ!καλησπέρα!

     
  • At 8:09 μ.μ., Blogger Erwtas Stomaxhs said…

    τα διόδια πληρώνονται, αλλά εκείνο το χρυσό νόμισμα στο στόμα ποιος θα μας το βάλει;

     
  • At 8:35 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    @παπαρούνα:
    Αχ στείλτο μου σε περικαλώ!
    Ευχαριστώ κοριτσάκι!
    ;)
    @cherry:
    Καλησπέρα μπουμπού!
    Εμένα μου θυμίζει χρόνια πριν σε κάτι στέκια στη φοιτητούπολη να ξημερώνει και να παίζει αυτό το κομμάτι για καληνύχτα..
    @erwtas:
    Πληρώνονται;Έχεις να μου δανείσεις;
    ;)
    Αν δεν έχουμε και κάποιον να μας βάλει το νόμισμα μάλλον θα σημαίνει οτι φύγαμε σαν τα σκυλιά..και ζήσαμε σαν άνθρωποι;
    Καταλαβαίνεις έτσι;

     
  • At 9:35 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Α. Τι καλό. χε χε. :)

     
  • At 12:34 π.μ., Blogger Little_Pat said…

    "Και μια εσωτερικά μανιασμένη ανάγκη". Κατάλαβες, κορίτσι; Ανάγκη!

     
  • At 10:04 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    "Έχω χρόνια να σε δω. Έχω μήνες να περάσω από το σπίτι σου. Έχεις μέρες να με δεις στον ύπνο σου;"

    Την ώρα που διάβαζα το post στο ραδιόφωνο ακούγονταν οι πεθαμένες καλησπέρες..
    Όχι άλλα κίτρινα όνειρα.
    Κι όταν θα χρειαστεί θα σου δανείσω εγώ μωρέ..

    Καλημέρα φιλεναδίτσα!
    Μ.

     
  • At 10:04 π.μ., Blogger Epsilon said…

    Καλημέρα κοριτσάκι, μην ξεχνάς ότι καμιά φορά έχει διόδια και στο γύρνα.
    Ξέρεις τί είναι να φτάσεις και να μην μπορείς να γυρίσεις πίσω μετά;

    Take me back to my boat on the river, And I won't cry out anymore.
    Στο υπόσχομαι και σε φιλώ.

     
  • At 2:41 μ.μ., Blogger numb said…

    Καλημέρα. Όλα τα λεφτά ο τίτλος. Μου θύμισες εκείνο το τραγούδι από το Νικ. Και το κείμενο ωραιότατο!

     
  • At 4:03 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    @σεξ+πυρ:
    Ε ναι!
    ;)
    @little_pat:
    Ανάγκη που κάνει αισθητή την παρουσία της με κραυγές πια..
    @M.:
    Κι εσύ κίτρινα;Ε μα πια δεν είναι τυχαίο!
    Φιλιά κοριτσάκι!
    @epsilon:
    Εφιάλτης!
    Σε φιλώωω!
    @numb:
    Ευχαριστώ μπρε!
    Ο Νικ τα έχει πει όλα!

     
Δημοσίευση σχολίου
<< Home
 

© 2006 ..Εννιά με δύο.. | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health

 
 
eXTReMe Tracker

Web This Blog
About Me


Name: Sorry girl
Home: Athens, Greece
About Me: "Δεν την πιστεύω απ'το Άργος τη γενιά σας , Λίβυες μοιάζετε δεν μοιάζετε ντόπιες , ο Νείλος μόνο θα έβγαζε παρόμοιες . Ή μοιάζετε με Κύπρισσες που χάραξε καλός τεχνίτης . Ή με Ινδές , στα σύνορα της Αραπιάς , όπως ακούω - που σελώνουν για αλόγατα καμήλες . Κι αν είχατε τόξα θα σας παρομοίαζα με τις αβάτευτες και αντροφόνες Αμαζόνες." Αισχύλου "Ικέτιδες"
See my complete profile

Previous Post
Archives
Links
Ιστορίες της πόλης. Που είναι όμορφη μόνο τα βράδια.