..Εννιά με δύο..

..::Don't you love her madly?::..
Τετάρτη, Νοεμβρίου 01, 2006
Εσύ πότε είδες τελευταία φορά την αράχνη σου;
Αυτή η κούραση που σου λύνει τα γόνατα. Σαν να περπάτησες χιλιόμετρα στενών ψάχνοντας να βρεις τον κατάλληλο κάδο σκουπιδιών. Έναν να χωράει όλες τις πλαστικές σακούλες που κατά καιρούς μαζεύονται στο ίδιο συρτάρι της κουζίνας. Μ’ έναν μαγικό τρόπο όλα εκείνα τα βράδια που απειλούν με εσωτερικά ψιλόβροχα, αυτές οι σακούλες σώζουν. Αποφεύγονται κρίσεις πανικού. Σκριτς – σκρατς. Και η ανάσα ξεδιπλώνεται. Και τα γόνατα παύουν να παραπονιούνται. Σκριτς – σκρατς. Και ισιώνει η πλάτη. Έξω το στήθος και ψηλά το κεφάλι. Όπως μου ‘λεγε η μάνα μου παλιά.
Μην καμπουριάζεις παιδάκι μου
Κι εγώ ξεφυσούσα .
Άσε μας ρε μάνα.
Τόσα χρόνια και πάλι τα ίδια ακούς. Μεσημέρια με τέρμα τη μουσική, ο Σιδηρόπουλος να τραγουδάει "έξω ο καιρός βροχερός, λέω να βγω να μη βγω". Και τα βράδια ραδιόφωνο στα σκοτεινά .Πανούσης, Πιλαλί και ένας περίεργος τύπος σε έναν πειρατικό σταθμό που κάθε βράδυ διάβαζε ολόκληρα κείμενα. Έσπαγε η φωνή του κι όταν τέλειωνε έβαζε πάντα Morrison. Αυτόν που έγραφε ότι η αληθινή ποίηση δεν σημαίνει τίποτα απλά χτυπάει τις πιθανότητες.
Σηκωνόμουνα και κρεμιόμουνα η μισή από το παράθυρο να καπνίσω. Με το ένα αυτί τεντωμένο μήπως σηκωθεί κανείς. Άλλα βράδια σκαρφάλωνα και έβγαινα στο μικρό πλάτωμα να δω φεγγάρι και φώτα της πόλης. Πάνω στα κεραμίδια και ξάπλωνα στη γωνία που σχηματίζανε. Μέτραγα ώρες και μέρες. Πότε θα αρχίσει πια; Και από μέσα να ακούγεται σιγανά "είναι ο αέρας που τα βράδια μου σφυράει".
Τώρα μπήκε ο Νοέμβρης σαν κάτι να αλλάζει. Τα βράδια έχουν τις μουσικές του Παπαμιχάλη στον Μελωδία. Ποτέ τηλεόραση, με κουράζει τόσο. Στρίβω τσιγάρα και με πιάνει εμμονή να μαζεύω τα τρίμματα σε ένα μικρό χαριτωμένο λόφο. Βάζω και μια ομπρελίτσα στην κορφή και καμώνομαι πως είμαι σε έναν ξερόβραχο στην Αμοργό και τα βλέπω όλα μπλε και καφέ. Τα γραψίματα έχουν μείνει πίσω, δεν έχω κουράγιο να σκαλίζω.
Την Κυριακή ξεσκόνισα και έβαλα σε ράφια όλα μου τα βιβλία. Δεν τα ταίριαξα, με ενοχλεί η ομοιογένεια στις βιβλιοθήκες. Θέλω ο Λειβαδίτης να ακουμπάει στον Εμπειρίκο και αυτός στον Stephen King. Η Γώγου δίπλα σε παιδικά παραμύθια κι αυτά στο πουθενά.
Επόμενος στόχος οι μουσικές. Ούτε κι εδώ ταίριασμα. Θα καθαρίσω κι όλα τα μπουκάλια, να στολίσω πόστερ και φωτογραφίες. Και μετά θα αλλάξω σεντόνια. Θα ξεκουραστώ.
Με την πλάτη στον τοίχο να παγώνει αλλά να μουδιάζει ευχάριστα μετά από λίγο. Ησυχία.
Μεσοδιάστημα.
Ατμοί στο μπάνιο και υγρασία.
Λιγότερες φωνές σε παρακαλώ.
Άμα θέλω φασαρίες θα τις κάνω μόνη μου.
Ορίστε. Έβαλα τις χειμωνιάτικες μπότες μου και περπατάω πέρα δώθε να κάνουν θόρυβο τα τακούνια. Δεν είμαι μόνη, η αράχνη μου χαιδεύει το μπράτσο. Θα την αφήσω να κοιμηθεί στην παλάμη μου. Γέρνω το κεφάλι και της μιλάω. Με κοιτάει με τα χάντρινα μάτια της. Είναι σοφή η αράχνη. Δεν μιλάει ποτέ. Κι έχω πάψει να φαντάζομαι τον ήχο της φωνής της. Με καθησυχάζει η αταραξία της.
Παλιά, έβλεπα ένα κορίτσι ντυμένο στα μαύρα να στηρίζει την πλάτη της στο χώρισμα του προτελευταίου βαγονιού του ηλεκτρικού. Μετά διάβασα την μια νύχτα με την Κόκκινη. Και ηρέμησα. Σειρές θηλυκών, γενιές ολόκληρες. Η αράχνη.
posted by sorry_girl @ 11:54 π.μ.  
19 Comments:
  • At 12:12 μ.μ., Blogger Erwtas Stomaxhs said…

    ο σκορπιός λείπει; ή δεν λείπει τίποτα;

     
  • At 12:22 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    Δε λείπει..
    "όλα από χέρι καμμένα"
    καλημέρες

     
  • At 1:22 μ.μ., Blogger numb said…

    To "Mια νύχτα με την Κόκκινη" είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Και κάθε φορά που ακούω την "αράχνη" του Σ.Μ κάτι παθαίνω ακόμα. Αλλά όλα αυτά είναι άσχετα.
    Καλημέρα!

     
  • At 1:36 μ.μ., Blogger Bitch Girl said…

    "Άμα θέλω φασαρίες θα τις κάνω μόνη μου." :)

     
  • At 1:38 μ.μ., Blogger Tasis Plisis said…

    Μα αραχνη κι εσυ ρε παιδι μου?..

     
  • At 1:46 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    @numb:
    Καθόλου άσχετα θα έλεγα..
    Άσε που κι εμένα είναι από τα λατρεμένα μου..
    Καλημέρα σου!
    @bitch girl:
    Ε μα πια..με τον κάθε τρελαμένο!
    :-P
    @dcd:
    Κι εσύ έχεις μία αλλά δεν την έχεις πάρει χαμπάρι..χεχ!

     
  • At 2:17 μ.μ., Blogger Unknown said…

    καλημέρα μικρούλα!καταλαβαίνω το κείμενο-αν βγάζει νόημα αυτό.

     
  • At 2:33 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Μια μεγάλη σε ηλικία φίλη είχε γλιτώσει κάποτε από τους γερμανούς επειδή μια αράχνη (μαζί με την παρέα της υποθέτω)έπλεξε έναν τεράστιο ιστό στην είσοδο της σπηλιάς όπου ήταν κρυμμένη.Κι αυτό σε πολύ λίγη ώρα!Από τότε λέι ότι αυτό το πλάσμα είναι ευλογημένο..
    Και πώς μπορείς να διαφωνήσεις μαζί της;

    Πάντως εγώ τη βλέπω συχνά...
    Μ.

     
  • At 2:58 μ.μ., Blogger Epsilon said…

    Η αράχνη μου κοιμάται μέσα στην τσέπη μου, ανεβαίνει και ψιθυρίζει γλυκά στο αυτί μου και όταν είμαι χαρούμενη με δαγκώνει για να μου θυμίσει πώς είναι εκεί.

     
  • At 3:09 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    @cherry:
    Πως δε βγάζει..
    @Μ.:
    Νομίζω οτι βρήκα τελικά θέμα για κείνο το tatto που λέγαμε!
    ;)
    Πολύ όμορφη ιστορία φιλενάδα γιατί δεν την κάνεις ποστ;
    άντε κοπελιά κουνήσου!
    @epsilon:
    Περιττό να πω οτι κάναμε ταυτόχρονα σχόλια η μια στην άλλη.Δε μου κάνει εντύπωση, σουρρεάλ λέμε!
    Η αράχνη σου είναι πιο κοινωνική από τη δική μου..:-P

     
  • At 3:12 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Πωπώωωωω, αραχνιάσαμε λέμε. Πάω μια βόλτα. See yahhhhhh! :))))

     
  • At 3:23 μ.μ., Blogger Lex_Luthor06 said…

    κι εγώ βάζω τις βαβούρες δίπλα στα Σεραφίνο και τα Μπλέκ δίπλα στα prive

    :-P

     
  • At 4:03 μ.μ., Blogger YO!Reeka's said…

    με γεια το βλογ!

     
  • At 4:40 μ.μ., Blogger K-Top said…

    Να σου βρούμε και εσένα κανένα γατί μήπως? :p

    Δηλώνω με σιγουριά πάντως πως ο DCD ΔΕΝ έχει αράχνη!

     
  • At 5:53 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    @σεξ+πυρ:
    Άντε παιδί μου να πάρεις και λίγο αέρα που μούχλιασες μέσα!
    :-P
    @luthor:
    Χαχαχα!Σεραφίνο;Μα Σεραφίνο;Πάλι καλά που δεν θυμήθηκες και τον Τιραμόλα!
    @gelial:
    Ευχαριστώ βρε (μα μονίμως μια καθυστέρηση αυτό το παιδί!)
    @ατρον:
    Πολύ θα ήθελα(για να δικαιολογήσω τον τίτλο της στρίγκλας γεροντοκόρης), αλλά το σκυλί τι θα το κάνω;;;!
    Έχει λέμε..και εσύ έχεις λέμεε!!
    Μα να μην με καταλαβαίνεις;;!

     
  • At 10:43 μ.μ., Blogger Γείτων said…

    Πανέμορφο

     
  • At 5:18 μ.μ., Blogger Little_Pat said…

    Μόνος σύντροφος, εκείνες τις νύχτες που όλοι κοιμόντουσαν κι εγώ έξω στα κρυφά να καπνίζω τους πρίγκιπες, τα κύμματα... μου γύρισες θύμησες, κορίτσι. Μου γύρισες τα θέλω μου, να με κοιτούν αυστηρά και να μου ρίχνουν και μια καρπαζιά για να ξυπνήσω... για να πάρω αποφάσεις... για να σηκώσω πάλι το βλέμμα.
    Το περίεργο είναι που ήθελα να κάνω την ίδια δουλειά με σένα αυτό το σαββατοκύριακο. Να ανασκουμπώσω τα βιβλία μου, τις μουσικές, και τα τετράδιά μου. Αλλά πάλι θα λείπω.
    Βλέπεις... καταφύγιο δεν είναι το σπίτι, τελικά. Είναι όπου βρίσκονται τα θέλω σου :)
    Σε φιλώ.

     
  • At 11:18 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    ...Κι είναι πρωί, η πόρτα κλειστή
    στόρια νεκρά, φώτα σβηστά
    παίρνω το δρόμο ξανά

     
  • At 8:40 π.μ., Blogger sorry_girl said…

    @γειτων:
    Σ'ευχαριστώ πολύ!
    @little_pat:
    Eκεί που βρίσκονται τα θέλω μας..έχεις απόλυτο δίκιο και έχω καλή αίσθηση για σένα αυτό το Σ.Κ. που δε θα είσαι σπίτι!Να περάσεις καλά κοριτσάκι!
    Φιλιά!
    @παπαρούνα:
    "Χαράζει η μέρα.."

     
Δημοσίευση σχολίου
<< Home
 

© 2006 ..Εννιά με δύο.. | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health

 
 
eXTReMe Tracker

Web This Blog
About Me


Name: Sorry girl
Home: Athens, Greece
About Me: "Δεν την πιστεύω απ'το Άργος τη γενιά σας , Λίβυες μοιάζετε δεν μοιάζετε ντόπιες , ο Νείλος μόνο θα έβγαζε παρόμοιες . Ή μοιάζετε με Κύπρισσες που χάραξε καλός τεχνίτης . Ή με Ινδές , στα σύνορα της Αραπιάς , όπως ακούω - που σελώνουν για αλόγατα καμήλες . Κι αν είχατε τόξα θα σας παρομοίαζα με τις αβάτευτες και αντροφόνες Αμαζόνες." Αισχύλου "Ικέτιδες"
See my complete profile

Previous Post
Archives
Links
Ιστορίες της πόλης. Που είναι όμορφη μόνο τα βράδια.