..::Don't you love her madly?::..
Πέμπτη, Νοεμβρίου 16, 2006 |
Βιωματικά μιλώντας.. |
Πρώτα το δεξί, μετά τ’ αριστερό. Ένα βήμα τη φορά. Έτσι ξεπερνάς τα πιο βαθιά σκοτάδια. Εκείνα που οι ψαράδες τοποθετούν λίγο πριν την αυγή. Μια χαρακιά την ημέρα λιγότερη λοιπόν. Και θα ‘ρθει ο καιρός που θα καμαρώνεις τα χέρια και τα πόδια σου λεία, καθαρά. Χωρίς σημάδια με πηγμένο αίμα, χωρίς μαύρα ρούχα, χωρίς αλυσίδες και παραμάνες. Απαλλαγμένος από τα περιττά στολίδια των χρόνων που άφησες πίσω σου. Τα δαχτυλίδια πέφτουν με ορμή στο πήλινο δοχείο και σωριάζονται, πτώματα ξεραμένα από υγρά οι μέρες του. Ανοίγω ντουλάπια και βλέπω σκονισμένα χαμόγελα. Κάτι μάτια μπλε ανοιχτά, κάτι μαλλιά μπλεγμένα με ασημένια στολίδια. Κάτι δάχτυλα λεπτά με περίεργες ενώσεις, κάλους κι άλλες χαρακιές. Θυμάμαι το στράγγισμα της πληγής. “Σε θέλω”. Μέχρι πότε; Μέχρι όποτε. Ολόκληρες τούφες από μαλλιά στα χέρια του και κόκκινη γροθιά τα δικά σου. “Την πίκρα που ‘χω μες στο στόμα πιες”. Σπρωξιές. “Δε θα ξαναφύγεις ποτέ, αν δεν το ξέρω εγώ”.
Εγώ δεν το έμαθα ποτέ, όταν έφυγες. |
posted by sorry_girl @ 2:24 μ.μ. |
|
12 Comments: |
-
αν αυτό το κείμενο ήταν στο οπισθόφυλλο ενός βιβλίου, αυτό το βιβλίο τώρα θα ήταν αραγμένο στο κομοδίνο μου :)
-
Ούτε εγώ γμτ.Και ο σεξ+πυρ έχει δίκιο.
-
Αν αυτό το κείμενο ήταν οπισθόφυλλο βιβλίου θα ήσουνα μεγάλη συγγραφέας. Αλλά, για την ώρα προτιμώ να είναι βιωματικό και να είσαι φίλη μου.
-
ανακοινώνεται η πραγματική φυγή; ουφφφφφ! Χωρίς σημάδια με πηγμένο αίμα, χωρίς μαύρα ρούχα, χωρίς αλυσίδες και παραμάνες. αμήν..
-
Η φυγή όχι μόνο ανακοινώνεται αλλά και οργανώνεται μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας. Έτσι είναι τα μεγάλα σχέδια και μετά, "φτου ξελευθερία". Ελα όμως που δεν φεύγεις ποτέ, νομίζεις ότι τα κατάφερες, αλλά το μυαλό σου γυρνάει πίσω, ειδικά όταν δεν το περιμένεις. Καταπληκτικό χρουχρού μου! Συνέχισε να γράφεις κι ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει, ξέρεις εσύ!
-
αυτό που έγραψες είναι μεγαλειώδες. κρακ....!
-
Πόσες φορές έχουμε φύγει και δεν το ξέρουμε, δεν το λέμε, δεν το παραδεχόμαστε, δεν μπορούμε να γυρίσουμε; Πολλές, κάθε μέρα...
Το κείμενο σου αυτό είναι θεϊκό και το έγραψες, ευτυχώς, πριν με συναντήσεις :-P
-
@σεξ+πυρ: Σ'ευχαριστώ πολύ Σεξπήρε μου! @cherry: :))))))))))))) (πολλά χαμόγελα για το κοπλιμάν) @Mboy: Ζηλιάρη! ;) @παπαρούνα: Ανακοινώνεται μόνο η πρόθεσή της..αυτό είναι το δράμα! @epsilon: Eυχαριστώ κοριτσάκι μου!Ξέρω, ξέρω και σ' ευγνωμονώ που μου το θυμίζεις! μάκια σου! @erwtas: ........................ (μεγαλειώδες κοκκίνισμα) @sigmund: Ακόμα εδώ είσαι δόκτορα;Δε θα πας να φας κόκκορα και σουβλάκια;χεχε! Ευχαριστώωωω!
-
Η φυγή του καθενός καθορίζεται απ'αυτό που κουβαλάει στο μυαλό και στην ψυχή. Είναι θέμα επιλογής.. Δυνατό κείμενο.Ξεκινάει ασπρόμαυρο, γίνεται κόκκινο και καταλήγει πάλι ασπρόμαυρο. Το ρούφηξα!!
Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Στους δρόμους σήμερα. Για να μην ξεχνιόμαστε.. Μ.
-
-
οταν θα φυγει θα το μαθεις.
-
@ανώνυμη Μ.: Πλερώνω και γουστάρω φιλενάδα! @gelial: Με μπερδεύεις! ;) @μαρκήσιος: Λες; Σαν να έχεις δίκιο.
|
|
<< Home |
|
|
|
..Εννιά με δύο.. | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health
|
αν αυτό το κείμενο ήταν στο οπισθόφυλλο ενός βιβλίου, αυτό το βιβλίο τώρα θα ήταν αραγμένο στο κομοδίνο μου :)