..Εννιά με δύο..

..::Don't you love her madly?::..
Παρασκευή, Μαΐου 18, 2007
κι άγνωστες φωνές μου
Αν ήτανε το έδαφός σου πρόσφορο
θα σου 'φτιαχνα μια πίστα από φώσφορο
με δώδεκα διαδρόμους
δώδεκα τρόμους
με βύσματα κι εντάσεις φορητές
με πείσματα κι αεροπειρατές
αν ήτανε η αγκαλιά σου όαση
θα σου 'φερνα δισκάκια για ακρόαση

Πως μπορείς να βάλεις σε καταστολή την ανάσα; Πως μπορείς να κάνεις χειρουργείο στα μέσα σου έτσι που να μη χαμογελάς πια γιατί τεντώνουν όλα και σε πονάνε; Δεν ξέρω ρε φίλε πως το κάνεις αυτό. Αποξεχάστηκα να μετράω γουλιές και ανάσες μεταξύ τραγουδιών. Τις Πέμπτες πως μ’ αρέσει να βγαίνω ρε συ.. είναι αλλιώτικος ο κόσμος. Στην πλατεία χτες βράδυ μύριζε όμορφα και σε θυμήθηκα που με ξημέρωσες έναν Αύγουστο και σαν έχανα εστίαση με αγκάλιαζες. Νιώθεις καλά έτσι, μου ‘λεγες. Μα δεν κοιμηθήκαμε ποτέ μαζί κι αυτό είναι που με κάνει να σε θυμάμαι ακόμα πιο τρυφερά. Το αριστερό σου μάτι επιμένει να βγάζει υγρά. Και τις νύχτες σαν σε ζυγώνεις με ένα χέρι ανυπόμονο, το νιώθεις να βουτάει στην υγρασία σου. Δεν έρχεται η ξεκούραση αλλά μη μου σκιάζεσαι. Κάτι λόγια σου καμώνω μα σαν το μετανοιώνω ένα ντο ξέμπαρκο χτυπάω και σιγανά στο τραγουδάω. Και τώρα που δεν είσαι εδώ ποιόν τάχα να φιλήσω σου μήνυσα.Πιάνο ακούρδιστο και η ίδια πάντα ερώτηση. Κέρνα με ένα ακόμα και θα σου πω μια ιστορία. Πως όλοι είμαστε ανατριχιαστικά όμοιοι. Και μόνο τα σκονισμένα μπουκάλια στο φόντο της μπάρας μαρτυρούν πως έρχεται ζέστη και το μαγαζί θα κλείσει.
Τώρα ξέρω πως κοιμάσαι. Ονειρεύεσαι τα υλικά κατασκευής. Μα μια μέρα θα σηκωθείς, θα γδυθείς, θα βγεις στο δρόμο,
να σε σημαδέψουν οι ρόδες του πρώτου επιβατικού.


Κοιμήσου εσύ κι εγώ θα ονειρεύομαι
απ΄τ΄άσπρο σου το χιόνι

δίχως σεντόνι
στα νύχια του κακού τη νύχτα αυτή
κι ο θάνατος λυπάται να κρυφτεί

Τις Πέμπτες ο Αλέξανδρος και ο Ηλίας παίζουν τα τραγούδια τους στο Κλάξον, στην Βαλτετσίου.
posted by sorry_girl @ 12:42 μ.μ.  
16 Comments:
  • At 1:27 μ.μ., Blogger nahames nakanamoko said…

    αχ ντέρτια που χέτε τα κορίτσια!
    οι 12 διάδρομοι με τρελαίνουν όταν φέρνω την εικόνα στο μυαλό μου
    λες να υπάρχει τέτοι αεροδρόμιο πουθενά.

     
  • At 1:37 μ.μ., Blogger Pan said…

    Στου δειλινού την άκρη αποκοιμήθηκα
    Σαν ξένος σαν ξενάκι σαν παντάξενος
    Και ήρθε και κατακάθισε πάνω μου σαν σεντόνι, όλης της γης η σκόνη
    Οοοοοοοοοοο

    Ήρθε με την σειρά της κι η μαύρη θάλασσα
    έφερε ένα καράβι ακυβέρνητο

    Ανέβηκα σαν άνεμος, ανέβηκα σαν κλέφτης, το ψέμα δεν το βλέπεις
    Οοοοοοοοοοο

    Στην πλώρη ακουμπισμένος ένας διάφανος
    τα κόκαλα μετράει μένει άφωνος
    Τρώει την πέτρα σαν ψωμί ο Καίσαρας Βαλιέχο άλλο αδερφό δεν έχω
    Οοοοοοοοοοο

    Σπιθίζει το τσιγάρο σε κάθε ρουφηξιά
    η Ισπανία γέρνει και η μόνη που νικά
    Η ηδονή που μας γεννά, που παίζει το χαρτί μας χωρίς την θέληση μας
    Οοοοοοοοοοο

    Στου δειλινού την άκρη δεν βλέπεις όνειρα
    αυτά που γίναν βλέπεις και τα επόμενα
    Βλέπεις τον άνθρωπο μικρό που τον πατάν στ' αλήθεια, τα πόδια του τα ίδια
    Οοοοοοοοοοο

     
  • At 1:39 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    Τις εικόνες τούτου του τραγουδιού τις βλέπω μέσα στο μυαλό μου ρε συ παλιονάχαμες, πως γίνεται αυτό δεν μπορώ να εξηγήσω.Ντέρτια δε λες τίποτα χεχε για σκυλάδικο, ξημερώματα να αλωνίζουν πίστες..
    Αν υπάρχει τέτοιο αεροδρόμιο,υπόσχεσαι να με πας μια βόλτα εκεί;

     
  • At 1:45 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    "Γεια σας πότες της στρογγυλής τραπέζης,
    που τα σαρκία σας η μέθη κυβερνά.
    Ας ήταν μια φορά τίποτα να μην πούμε,
    τον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου.
    Α, αρμονία και χάος!
    Πάλι στα ίδια γυρνώ..."

    Pan τραγουδάω και χορεύω γύρω γύρω, θα με δώσεις ένα χεράκι;
    :P

     
  • At 3:06 μ.μ., Blogger Pan said…

    Με πολλή χαρά...

     
  • At 11:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ!Τα λεμε μετα τις εξετασεις :D

     
  • At 12:52 π.μ., Blogger Σπύρος Σεραφείμ said…

    Τώρα ξέρω πως κοιμάσαι κι ονειρεύεσαι τα υλικά ονείρων...

     
  • At 4:58 μ.μ., Blogger homelessMontresor said…

    Γειά είπα να περάσω με κίνδυνο να με πετύχει καμιά αδέσποτη σφαίρα (άκου εκεί να τον πατήσει το πρώτο επιβατικό!)

     
  • At 6:16 μ.μ., Blogger Sigmataf said…

    Πραγματικά........

     
  • At 6:16 μ.μ., Blogger Sigmataf said…

    Με έστειλες....

     
  • At 6:17 μ.μ., Blogger Sigmataf said…

    σε πολλούς καθρεφτες μπροστά......

     
  • At 6:17 μ.μ., Blogger Sigmataf said…

    Να με κοιτάω και σηκώνοντας το μεσαίο μου δάχτυλο να μου λέω.........:

     
  • At 6:18 μ.μ., Blogger Sigmataf said…

    Καταλαβαίνεις τώρα μαλάκα πως δεν είσαι μόνος;

     
  • At 6:18 μ.μ., Blogger Sigmataf said…

    Μπράβο σου ρε συ!!!!!!!!!!1

     
  • At 10:53 π.μ., Blogger BeBe said…

    Καλημέρα κορίτσι μου! Ε, τι θες τώρα; Να σχολιάσω το κείμενο; Πάλι τα ίδια λέμε για σένα; :P Κούρασε, κούρασε μαγικά η γραφή σου..

     
  • At 11:30 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Καλημέρα :)
    Μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις.
    Δείχνει μυαλό αεικίνητο, μέσα στην αναζήτηση και τα συναισθήματα.

     
Δημοσίευση σχολίου
<< Home
 

© 2006 ..Εννιά με δύο.. | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health

 
 
eXTReMe Tracker

Web This Blog
About Me


Name: Sorry girl
Home: Athens, Greece
About Me: "Δεν την πιστεύω απ'το Άργος τη γενιά σας , Λίβυες μοιάζετε δεν μοιάζετε ντόπιες , ο Νείλος μόνο θα έβγαζε παρόμοιες . Ή μοιάζετε με Κύπρισσες που χάραξε καλός τεχνίτης . Ή με Ινδές , στα σύνορα της Αραπιάς , όπως ακούω - που σελώνουν για αλόγατα καμήλες . Κι αν είχατε τόξα θα σας παρομοίαζα με τις αβάτευτες και αντροφόνες Αμαζόνες." Αισχύλου "Ικέτιδες"
See my complete profile

Previous Post
Archives
Links
Ιστορίες της πόλης. Που είναι όμορφη μόνο τα βράδια.