..Εννιά με δύο..

..::Don't you love her madly?::..
Τρίτη, Απριλίου 03, 2007
τα τρία ρουμπαγιάτ και τα δάχτυλα σαν καντηλάκια
Του Rory την κιθάρα σε ένα λευκό πανί. Αντίκρυσα το Σάββατο το βράδυ σε ένα παλιό στέκι. Όχι, δεν ήταν όλοι εκεί μα ήταν κάποιοι. Τα σκαλιά της Αγ. Νικολάου ήταν εκεί πάντως. Η πόλη σαν να μου φάνηκε πως γέρασε. Ήταν που έγιναν συμμαζέματα και στην πλατεία του Γεωργίου και μου φάνηκε αλλιώτικη. Ο κόσμος ήταν σίγουρα αλλιώτικος. Στο παλιό μου σπίτι τώρα μένει κάποιος που φυλάει ένα ποδήλατο στο μπαλκόνι. Στο ίδιο σημείο εγώ είχα κομμάτια σπασμένου καθρέφτη. Στο σπίτι της φίλης μου υπάρχει ακόμα το όνομά της στο κουδούνι. Λευκές και κίτρινες τεκίλες για αρχή. Και βότκα για συνοδεία. Τρένο για να πάμε. Το Memphis έκλεισε. Το Mod’s όμως υπάρχει ακόμα. Όπως και το Blue Monday και το Why not. Γερνάει λοιπόν η πόλη. Αλλά γερνάει ωραία.
Ο μώλος. Τα τσιγάρα. Το μηχανάκι που πάλευε να μην σβήσει. Το σφίξιμο. Τα γέλια. Τα κλάμματα. Η εξεταστική. Τα ξενύχτια. Οι κανάτες του γαλλικού και το πουλί που μπήκε ξημερώματα στο σπίτι. Η Όλγα και ο Κουλός ακόμα ίδιοι.
Οι κιθάρες του Rory λοιπόν. Και αυτή του Hendrix. Αυτές των Guns ‘n’ Roses. Το πιάνο του Cave και η μπουζουκομάνα του Θανάση. Και φυσικά ο Brian Jones που μου τον θύμισε χωρίς κανένα έλεος ο Marquee. Πανάθεμά σε Μαρκήσιε χεχεχε.. και δεν θα μπορούσα να αφήσω απ’ έξω τίποτα από τους Zeppelin και τις δικές τους καταραμένες κιθάρες. Pan, ξέρω ότι μου ζήτησες κάποια σόλα αλλά μου ήταν δύσκολο να βρω μόνο τόσα. Και σου μπέρδεψα κι άλλα όργανα κι αφού στα μπέρδεψα που στα μπέρδεψα να σου βάλω και κέρασμα για το τέλος την φωνή της Joplin. Γιατί οne of these mornings you ‘re gonna rise up singin’ ρε.. Κλείνω ματάκι τώρα!
Διάβαζα Παβέζε ξανά. Κι είχα κολλήσει με εκείνο το “ο θάνατος θα ‘ρθει και θα ‘χει το χρώμα των ματιών σου” ή κάπως έτσι. Και αλήθεια αυτά που δε θυμάμαι πληθαίνουν. Κι αυτή η μετεφηβική τρέλα έχει πάρει διαστάσεις ουρανού πια. Πως μπερδεύεται το μυαλό μου ρε φίλε. Στα λέω και στα ξαναλέω και σου τονίζω πως γελάω τρελά κάθε που δεν – πλέον- θυμάμαι. Ναι μωρέ, το ξέρω. Δεν βγάζεις νόημα. Αλλά και τι σημασία έχει; Χεχεχε δεν έχει να κάνει που έλεγε κι ο Φρανκ. Ο Φρανκ που μας είπαν ότι δεν βγαίνει απ’ το σπίτι του πια.
Και όπα και γεια μας κι αν μπερδέψαμε τα γεια μας ρε φιλενάδα τι έγινε; Φτάνει που θυμόμαστε να τα πίνουμε.
Σηκώνομαι και χορεύω..

Σήκω και δώσε μου κρασί
τα λόγια είναι χαμένα
Απόψε το χειλάκι σου
θα 'ναι το παν για μένα
Κι όσο για τα ταξίματα και για τα κρίματά μου
τα βλέπω σαν τα κατσαρά μαλλιά σου μπερδεμένα
Για 'κείνα που δεν έκανα
και που 'χω καμωμένα
Αν έχω τη ζωή σωστά είτε στραβά παρμένα
Αυτό θα 'ν' το μαράζι μου
κρασί λοιπόν, ποιος ξέρει
μη βγαίνει τούτ' η αναπνοή
στερνή φορά από μένα


Άσε το κορμί να πέσει
μες το παραπήγαδο
που ‘χει φίδια πετιμέζι
και βαθύ αντίλαλο
Σώμα που χορεύεις
κι έχεις οδηγό
μες τα κύτταρά σουτον κοσμικό παλμό
με τη φιλντισένια μέση
χάραξε να σε χαρώ
Σαν το στάχυ που λυγίζει
και σηκώνεται ξανά
να ‘ρχεσαι και να μας φεύγεις
μια στο χώμα μια ψηλά
Δάχτυλα σαν καντηλάκια
φτερουγίζουν γύρω μας
στις γωνιές και στα πλακάκια
όλους να μας αγαπάς


Χορεύω ρεεε!
posted by sorry_girl @ 1:46 μ.μ.  
13 Comments:
  • At 2:24 μ.μ., Blogger the Idiot Mouflon said…

    Κάτι ήτανε να πω μα ξέχασα...

    Γειά μας. Απόψε άμα σε πιάσει το χικ-χικ και δεν σταματάει... θα χω πιει κίτρινη στην υγειά σου.

     
  • At 2:30 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    Tι να σε κάνω φιόρο μου που μου σαι σ' άλλη χώρα..αλλιώτικα θα τις πίναμε παρέα!
    Να πιείς και δεν με νοιάζει το χικ!

     
  • At 2:41 μ.μ., Blogger Pan said…

    Να πω ότι σκάω από ζήλια; Λίγο θα ήταν: Να πω ότι θα κρατήσω την αναπνοή μου μέχρι που να πεθάνω από ασφυξία; Όχι, μετά παν οι μουσικές, παν όλα.
    Όσο αφορά στην παραξενιά...Ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι έτσι κι'αλλιώς παράξενα είναι αυτά που κάνουμε. Και παράξενοι εμείς οι ίδιοι. Άρα;

     
  • At 2:50 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    Ζήλια Παν μου;Γιατί;Ολόκληρο κείμενο για σένανε και τις απαιτήσεις σου, τις παράξενες!
    ;)
    Η παραξενιά λες να είναι επίκτητη;
    χεχεχ..!
    Φιλιά!

     
  • At 3:00 μ.μ., Blogger par...alogos said…

    Τι???
    Ήρθες Πάτρα και δεν είπες???
    Χθες τα έπινα στο Why Not!!!
    Πάντως μου αρέσει που πηγαίνουμε στα ίδια μέρη, αν και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους...
    Μάκης Κουλός, Mods, Why Not, Blue Monday στην Ραδινού!!!
    Αν και εγώ τα σκαλιά της Αγίου Νικολάου τα έχω ανεβεί μόνο 5 φορές. Δεν παλεύονται με τίποτα!!!
    Κορίτσι της συγγνώμης κανόνισε συνάντηση ;)

     
  • At 3:00 μ.μ., Blogger marquee de mud said…

    τα βαλα και γω τα ρουμπαγιατ να τα γρυλιζει ο σιωτας απο τον σταυρο του νοτου το χειμωνα και τα τραγουδαγα με κινηση -γιατι ο θανασης γραφει χορευτικη μουσικη οπως εχω ξαναπει και μου την εχουν πει- και με ξαναδε η κυρα μαρια απεναντι που εφτιαξε ενα δωμα στην ταρατσα γιατι παντρευει επιτελους κ την δευτερη την κορη και παει το σπιτι της το παντοτινο, και σκεφτοτανε μαλλον αυτο που ελεγε μια μερα στη πεθερα της στο λεωφορειο "αυτος ο ...marquee δεν λεει να αλλαξει" και δεν καταλαβα αν ηταν κομπλιμεντο ή βρισια. αλλα ειναι καλη η κυρα μαρια κ μαλλον για καλο θα το'πε.

     
  • At 3:07 μ.μ., Blogger Pan said…

    Η ζήλια για το καταπληκτικό κείμενο! Ακριβώς γι'αυτό...
    Όσον αφορά στην παραξενιά, υποπτεύομαι ότι μάλλον γονιδιακή διαστροφή είναι!
    Φιλιά!

     
  • At 3:16 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    Mικρό μου ήρθα για πολύ λίγες ώρες!
    Γι αυτό και δε σε ειδοποίησα.Αλλά κι εσύ πουλάκι μου πάλι στην πρωτεύουσα της Μπανανίας ήσουνα και δεν το πες!
    Εχεχε περιττό να σου πω πως στο Blue Monday πετύχαμε κατά τύχη έναν από τους παλιούς barmen κι έγινε αποκαθήλωση μπουκαλιού τεκίλας χεχε..άντε να τα πούμε από κοντα!
    Μαρκήσιε αυτήν την κουβέντα περί χορευτικής την έχουμε ξανακάνει, τότε που με έδειχνες με το δάχτυλο που χόρευα ρε στη συναυλία του για το στέκι χαχαχαχαχ!Ποιό δάχτυλο δεν ξεύρω και δεν κάνει και να πω γιατί είμαι κορίτσι με ανατροφή μη γελάς σε βλέπω!Η κυρά Μαρία για καλή μου φαίνεται πάντως!Θα θελα να σε έβλεπα πάντως να το εκτελείς με κίνηση,αλήθεια και χωρίς ίχνος πειράγματος χαχαα!Και τα ρουμπαγιάτ το ξευρα οτι τα εκτιμάς ιδιαιτέρως και θα σε κάναν να ξεχάσεις και το ανάθεμα που σου έριξα προηγουμένως!
    Pan είναι μια βολική θα έλεγα, εξήγηση.Κλείνω μάτι ξανά τώρα!Και βάζω λίγο Rory για το fade out, ξέρεις μωρέ..

     
  • At 4:16 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    CSI EnniaMeDyo

    episode four

    "SorryGirl, in my office -NOW!"
    "What's the matter sir?"
    "You seem to show absolutely no respect for the rules. What on earth where you doing back at the crime scene?"
    "I.. I just went back to collect some more evidence"
    "What evidence? The case is closed officer SorryGirl. We closed it a long time ago -the death of those dazed student years was a suicide"
    "With all due respect sir.. no. I strongly believe we're facing a murder here."
    "Oh, really? Who killed them, then?"
    "Reality, sir. And I'm going after the damn bitch"

     
  • At 10:05 μ.μ., Blogger par...alogos said…

    Λοιπόν, δίνουμε e-χέρια!!! ;)

     
  • At 10:15 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Πουλαω την ψυχη μου για την κιθαρα του Jimy.ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ!

     
  • At 1:49 π.μ., Blogger drunksoul said…

    Καλά όλοι απ'αυτήν την πόλη έχουν περάσει?Το memphis έχει κλείσει χρόνια τώρα.Όπως και το lonely planet.Δεν ξέρω αν το τιμούσες με την παρουσία σου...Εγώ ακόμα επιμένω εδώ.Σ'αυτήν τη γερασμένη πόλη.

     
  • At 12:54 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    Ωρε Βιλλαμπαφιανή ύπαρξη έχω πεθάνει στο γέλιοοοοοοοοο!Άσε που καμιά ριάλιτι-δεν ξέρω πως τη λες δεν θα ξεφύγει.σουριάλιτι χεχε καλέεεε!
    Μικρό μου και παράλογο τα χέρια να τα δώσουμε και άντε να τα π-ι-ούμε!
    Fingo άσε την ψυχούλα σου ακέραιη ρε συ..έχει να καεί κι άλλο κι άλλο χεχεχχχχχχ!
    Είσαι ακόμα σε αυτήν την πόλη draunksoul?Εύχομαι να μη σε κουράζει πολύ.Lonely planet σπανίως πήγαινα, όσο για το Memphis έχω φύγει 2 χρόνια από την γριά πόλη αλλά έχω να πω οτι αν μη τι άλλο είχε τον καλύτερο εξαερισμό που έχω δει ποτέ σε μαγαζί..πέραν των υπολοίπων ωραίων του δηλαδή.

     
Δημοσίευση σχολίου
<< Home
 

© 2006 ..Εννιά με δύο.. | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health

 
 
eXTReMe Tracker

Web This Blog
About Me


Name: Sorry girl
Home: Athens, Greece
About Me: "Δεν την πιστεύω απ'το Άργος τη γενιά σας , Λίβυες μοιάζετε δεν μοιάζετε ντόπιες , ο Νείλος μόνο θα έβγαζε παρόμοιες . Ή μοιάζετε με Κύπρισσες που χάραξε καλός τεχνίτης . Ή με Ινδές , στα σύνορα της Αραπιάς , όπως ακούω - που σελώνουν για αλόγατα καμήλες . Κι αν είχατε τόξα θα σας παρομοίαζα με τις αβάτευτες και αντροφόνες Αμαζόνες." Αισχύλου "Ικέτιδες"
See my complete profile

Previous Post
Archives
Links
Ιστορίες της πόλης. Που είναι όμορφη μόνο τα βράδια.