..::Don't you love her madly?::..
Τετάρτη, Ιανουαρίου 03, 2007 |
Άντε και καλή τύχη μάγκες.. |
Κάπως έχει μια αναπνοή. Με λίγο δυσκολία αλλά την έχει. Έχει έναρξη. Η καινούρια ζωή σου ντε.. αυτή που περίμενες. Ε ήρθε. Πάρτην τώρα και πέσε με τα μούτρα. Με τα δάχτυλα φάτην. Λαίμαργα, ανυπόμονα, μέχρι να ξεράσεις. Είναι όλη δική σου. Όχι ότι δεν θα προσπαθήσουν να στην αρπάξουν. Κοράκια σωρό. Σαν το μάτσο ξελιγωμένους πίσω από κάποιον που έτυχε να σκύψει ξεβράκωτος. Τι λέγαμε; Α ναι, ότι ξεκινάει η καινούρια μας ζωή. Λίγο θαμπή από τις λάμψεις περαστικών χριστουγεννιάτικων φώτων. Λίγο κρύα από τις άκρες κόκκινης γούνας που δεν έφτασε να καλύψει τα πάντα. Λίγη φαίνεται. Αλλά μπορεί και να απλώσει στην πορεία. Θυμάσαι τότε που περπατούσαμε ώρες ατέλειωτες νότια; Σοκάκια μικρά και αυλές πνιγμένες στο νυχτολούλουδο, στο γιασεμί. Έκοβες μικρά κομμάτια και μου τα ’δινες. Και μιλούσαμε. Χαιρετούσαμε περαστικούς κι άλλους σαν εμάς. Αν ήσουνα τώρα εδώ θα σε ρωτούσα. Γιατί οι δικές σου οι απαντήσεις μιλούσανε μια γλώσσα που καταλάβαινα. Τουλάχιστον πριν έρθει η χρονιά του τράγου, πριν πάψεις να μου γελάς, πριν φύγεις και πριν και πριν. Θα σε ρωτούσα φιλαράκι. Πώς γίνεται να διπλώσεις την νύχτα στα δυο, πως γίνεται τα μπογιατισμένα σύννεφα να βγάλουν κεραυνούς, πως γίνεται πάντα να διαλέγω τον δύσκολο δρόμο, πως γίνεται να ξέρω ότι θα στραπατσάρω φτερά και προφυλακτήρες και να ορμάω κυνηγώντας τελικές. Πως γίνεται να φοράω μαύρη καμπαρντίνα και πάντα κάπου να την ξεχνάω. Να βρέχει και να στέκομαι εκεί που λίγα λεπτά πριν υπήρχε στέγαστρο. Πως σταματάς τον πονοκέφαλο και που έχει τις καλύτερες σιωπές της πόλης. Νέα ζωή φιλαράκι. Σε νιώθω να μου γελάς από μακριά. Κι εγώ μωρέ.. όλες τις ώρες θυμάσαι; Τώρα δοκιμάζω ένα χαμόγελο. Δεν κάθεται ίσια στον καθρέφτη μου αλλά δεν είναι και στο χέρι του. “Κάτσε λίγο ακόμα. Μη φεύγεις. Κάτσε έχω και τις καλές μου ψευδαισθήσεις να σε κεράσω. Πρέπει να πας για δουλειά ρε μωρό μου αύριο. Γάμησέ τη τη δουλειά. Εγώ είμαι καλλιτέχνης.”
Δεν είναι που δεν θέλω. Είναι που βαρέθηκα να με κερνάνε και τελευταία στιγμή να το παίρνουν πίσω.
Θέλω εκείνη την ώρα να με κοιτάς στα μάτια και να μου το λες. Πες το μου..
Numb και Cherry το πρώτο κείμενο της χρονιάς για σας. Επειδή το ζητήσατε. Και δεν το παίρνω πίσω. Κι ας είναι στραπατσαρισμένο. |
posted by sorry_girl @ 11:15 π.μ. |
|
16 Comments: |
-
Δεν είναι που δεν θέλω. Είναι που βαρέθηκα να με κερνάνε και τελευταία στιγμή να το παίρνουν πίσω...;|
-
καινούρια τώρα ζωή...λαλαλα..πόσο ευχαριστώ κοριτσάκι!
-
Thanks sorry_girl!!! Εξαιρετικό κείμενο!
-
-
Τι "καινούρια" μάτια μου; Εσύ ακόμη γιορτάζεις με απώλειες. Σαν χαλασμένο σκεύος TEFAL, τώρα πια κολλάει και δεν καθαρίζει...(με τίποτα;)
-
Οι καλύτερες σιωπές αυτής της πόλης είναι πια γεμάτες μουρμουρητά, φιλενάδα.. Καλή χρονιά και καλή τύχη.
-
Εγώ θέλω να σου ευχηθώ καλή χρονιά κοριτσάκι :)
-
@trilian: ;) Ξέρεις ε; @cherry: Να 'στε καλά δεν κάνει τίποτα. χι! @numb: ;) @gelial: Αχ τι γλυκό που είσαι καλό μου! χιχι @agrino: Αρνούμαι να σε αποκαλώ hlithio. Έτσι θέλω ντε!
Καθαρίζει. Με σύρμα. Ή μαχαίρι. ;) @ampot: Μακάρι ρε κοριτσάκι.Κι ίσως αυτά τα μουρμουρητά κάποια στιγμή να δυναμώσουν ένταση και να γίνουν κραυγές. ε; @σεξπήρος: Καλή χρονιά καλέε! ματς
-
Έτσι πρέπει, με τον δύσκολο τρόπο. Εγώ (σαν παθών) λέω, πάρε άλλο τηγάνι και προχώρα,
-
Βρε μπας κ έστριψες σε λάθος στροφή, όπως ο Κολόμβος που ξεκίνησε για Ινδίες και έφτασε Αμερική!
-
Καλή Χρονιά....!!!! ...πάντως εγώ εσένα δε σε πιάνω.....ή πρέπει να μορφωθώ πολύ....ή να πιω πολλά!!!....έτσι απλά απολαμβάνω....το ότι δεν σε καταλαβαίνω!!! :-)))))))))
-
@στέφανος: Πάντα με τον δύσκολο μωρέ.. Το τηγάνι δεν αλλάζει.Μόνο καθαρίζει. ;) @Montresor: Η ζωή μου όληηη όχι η ζωή μου κύκλους κάνει όχι,όχι ούτε αυτό για την δική σου κοντινή Αμερική αυτό είναι! χεχ! @sketo_katharma: Καλή χρονιά βρε!Και καλή τύχη κυρίως.. Ε όσο να το πεις ή να το κάνεις είμαι απολαυστική πανάθεμά με. Αλλά λίγο-λίγο μην λιγωθείς! χχχιχιχι!
-
Δεν είναι που δεν θέλω. Είναι που βαρέθηκα να με κερνάνε και τελευταία στιγμή να το παίρνουν πίσω.
αληθινο και μπήγει ξεφλουδισμένα νύχια στο δέρμα. Εγώ θέλω ένα κείμενό σου που να αχνίζει χαμόγελα...
-
@παπαρούνα: Θα 'ρθει κι αυτό..εξάλλου όλα στιγμές δεν είναι; ;)
-
Έλα!Έλα!Κάθησε ίσια!Μπράβο! Τι ωραίο χαμογελάκι είναι αυτό μωρέ..!!!
-
|
|
<< Home |
|
|
|
..Εννιά με δύο.. | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health
|
Δεν είναι που δεν θέλω. Είναι που βαρέθηκα να με κερνάνε και τελευταία στιγμή να το παίρνουν πίσω...;|