..Εννιά με δύο..

..::Don't you love her madly?::..
Παρασκευή, Μαΐου 19, 2006
06/01/06
Μικρές μικρές πίκρες
Πεθαίνουν καρφωμένες στα τακούνια μου
Άδεια χαρτόκουτα απόμειναν στο ξημέρωμα τούτης της νύχτας
Άτακτες ατάκες φεύγουν με δύναμη
Γέλια και κουβέντες εν τη ρύμη
Ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον κόσμο
Καθαρός , σύννεφα , ουρανός
Πατώ στην αρχή αυτού του δρόμου
Μα δεν ήταν μονοπάτι κάποτε;
Κοίτα πως ανοίγεται η μέρα
Ακριβά απλώνεται στον καθαρό αέρα
Τις καλύτερες φωνές μου τις τραγούδησα σ' εσένα
Ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον κόσμο
Καθαρός , σύννεφα , ουρανός
Λίγο χρόνο χρειάζομαι μόνο μάτια μου
Να κάνω τις οθόνες να δουλεψουν
Κι από μαύρες να γίνουν άσπρες
posted by sorry_girl @ 10:24 π.μ.  
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου
<< Home
 

© 2006 ..Εννιά με δύο.. | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health

 
 
eXTReMe Tracker

Web This Blog
About Me


Name: Sorry girl
Home: Athens, Greece
About Me: "Δεν την πιστεύω απ'το Άργος τη γενιά σας , Λίβυες μοιάζετε δεν μοιάζετε ντόπιες , ο Νείλος μόνο θα έβγαζε παρόμοιες . Ή μοιάζετε με Κύπρισσες που χάραξε καλός τεχνίτης . Ή με Ινδές , στα σύνορα της Αραπιάς , όπως ακούω - που σελώνουν για αλόγατα καμήλες . Κι αν είχατε τόξα θα σας παρομοίαζα με τις αβάτευτες και αντροφόνες Αμαζόνες." Αισχύλου "Ικέτιδες"
See my complete profile

Previous Post
Archives
Links
Ιστορίες της πόλης. Που είναι όμορφη μόνο τα βράδια.