..Εννιά με δύο..

..::Don't you love her madly?::..
Παρασκευή, Μαΐου 05, 2006
Είμαι Κνίτης δίχως κόμμα , που λέει και ο Τζιμάκος..
Τρίτη του Πάσχα και κάνω το λάθος να έρθω στη δουλειά.Λάθος γιατί δεν είναι κανένας άλλος στο γραφείο.'Οχι δεν με είχε πιάσει κρίση εργατικότητας απλώς η φύση της δουλειάς είναι τέτοια που αν και εξωτερικός συνεργάτης είμαι υποχρεωμένη να δηλώνω το παρόν καθημερινά κι ας μην έχω τίποτα να κάνω (η κατάρα!) .Μία η ώρα και λόγω της άφιξης της Κοντολίζα έχουμε τελικά ημιαργία!Όχι βέβαια οτι ήταν και κανείς στους ορόφους αλλά τέλος πάντων-αυτό δεν ήταν κτίριο το τελευταίο οχυρό ήταν μετά το βομβαρδισμό.
Βγαίνουμε λοιπόν με μιά συνάδελφο να κάνουμε την διαδήλωσή μας από τα οδοφράγματα της πλατείας Μαβίλη πίνοντας μπύρες ως γνήσια τέκνα της επανάστασης!Εκεί που καθόμαστε παρατηρούμε έναν ανθρωπάκο με ένα πλακάτ στο χέρι να διασχίζει την πλατεία και να κάθεται σε ένα παγκάκι , περιμένοντας ήρεμα-ήρεμα να έρθει η Κοντολίζα.Επαναλαμβάνω οτι ήταν ήσυχος και απλά περίμενε.Σε κλάσματα δευτερολέπτου εμφανίζονται δύο (2!) περιπολικά συνοδεία με ένα ασφαλίτικο (απορία:γιατί τα ασφαλίτικα αυτοκίνητα είναι όλα ίδια;!) και αρχίζουν να τον τραβολογάνε ή αλλιώς "ανακρίνουν ευγενικά!" Σηκωνόμαστε μερικοί να πάμε κοντά (στο πίσω τραπέζι από μας ήταν και ένας συνταξιούχος δικηγόρος) και αφού μας απειλούν οτι θα μας πάνε αυτόφωρο αν δεν κάτσουμε πάλι κάτω , παίρνει το λόγο ο δικηγόρος και αφού τους απειλεί (με κανάλια!) καταφέρνει τελικά να δώσουν πίσω το διαβατήριο του ανθρώπου μιας και ήταν Αμερικανός!(ντοινγκ!-Αμερικανός διαδηλώνει/Ελληνάρες πίνουμε μπύρες) .Γυρνάμε λοιπόν στο τραπέζι μας όπου φυσικά συζητάμε το γεγονός , μην έχοντας προσέξει οτι δίπλα μας έχουν κάτσει τρείς τύποι που μας παρατηρούν στο στόμα μην τυχόν και χάσουν κουβέντα.Ως αφελή κοριτσάκια θεωρούμε οτι μας καλοβλέπουν και χαζοχαιρόμαστε! Ωσπου ο ένας από αυτούς μας κάνει παρατήρηση να μη μιλάμε αν δε ξέρουμε και αφου ο τύπος είναι περιθωριακός κάπου θα τον ξέρανε και τον ανακρίνουνε ( χρησιμοποιώ ακριβώς τα λόγια του) -με λίγα λόγια μας είπε να το βουλώσουμε.Πώς είναι κάτι ταινίες αμερικανιές με κατασκόπους και παρακολουθήσεις (stake out!) ε κάτι τέτοιο!Το γεγονός τελείωσε με την άφιξη της Κοντολίζα επιτέλους (ση ρουλζ οφκορς!) όταν ο συμπαθέστατος Αμερικανός (διακρίνω μια αντίθεση ανάμεσα στις δύο λέξεις!) της έδειξε -για την ακρίβεια στην αυτοκινητοπομπή που τη συνόδευε - το δάχτυλό του για να εισπράξει ένα χειροκρότημα από εμάς , τους επαναστάτες της Μαβίλη!
Χούντα κύριοι!!
posted by sorry_girl @ 12:00 μ.μ.  
2 Comments:
  • At 2:16 μ.μ., Blogger YO!Reeka's said…

    Μα κι εσύ τι περίμενες ΔΙΠΛΑ στην αμερικάνικη πρεσβεία;!
    Ωραία ιστορία, και επιμορφωτική.

    Καλωσορισες λοιπόν!! Καλοτάξιδο το βλογ!!!

     
  • At 2:25 μ.μ., Blogger sorry_girl said…

    Ευχαριστώ πουλί μου!

     
Δημοσίευση σχολίου
<< Home
 

© 2006 ..Εννιά με δύο.. | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health

 
 
eXTReMe Tracker

Web This Blog
About Me


Name: Sorry girl
Home: Athens, Greece
About Me: "Δεν την πιστεύω απ'το Άργος τη γενιά σας , Λίβυες μοιάζετε δεν μοιάζετε ντόπιες , ο Νείλος μόνο θα έβγαζε παρόμοιες . Ή μοιάζετε με Κύπρισσες που χάραξε καλός τεχνίτης . Ή με Ινδές , στα σύνορα της Αραπιάς , όπως ακούω - που σελώνουν για αλόγατα καμήλες . Κι αν είχατε τόξα θα σας παρομοίαζα με τις αβάτευτες και αντροφόνες Αμαζόνες." Αισχύλου "Ικέτιδες"
See my complete profile

Previous Post
Archives
Links
Ιστορίες της πόλης. Που είναι όμορφη μόνο τα βράδια.